Een tijd om te veranderen

De mens heeft bewezen uitstekend te zijn in het maken van technische vooruitgang om ons leven te vergemakkelijken met minder dan uitstekende bijwerkingen voor andere soorten...

Wat hebben krimpfolie, polystyreen en afgedankt vistuig met elkaar gemeen? Het zijn drie van de meest verraderlijke vormen van milieu- en mariene plasticvervuiling, en ze creëren complexe, hardnekkige problemen op wereldschaal. De maritieme industrie neemt het voortouw bij het aanpakken van alle drie – met financiering en steun van 11th Hour Racing, een internationale organisatie die zeil-, maritieme en kustgemeenschappen mobiliseert met een innovatieve aanpak om oplossingen voor de oceaan te inspireren.

'Als we naar land en zee kijken als onderling verbonden en gelaagde ecosystemen, zien we onze plastic voetafdruk zowel op het land als op zee, aan de oppervlakte en onder water', zegt Rob MacMillan, president van 11th Hour Racing. plasticvervuiling in de oceaan in de context van plastic waterflessen en consumentenverpakkingen, de waarheid is dat er andere bijdragen aan het probleem zijn. We zijn toegewijd aan het ondersteunen van oplossingen die niet alleen plasticvervuiling voorkomen, maar ook meer circulaire oplossingen voor plasticafval bevorderen.'

Plasticfolie
Lagedichtheidpolyethyleen (LDPE) – ook wel plasticfolie of krimpfolie genoemd – wordt steeds meer gezien als een plaag van het moderne leven. Ondanks dat het van precies hetzelfde materiaal is gemaakt als de meeste andere plastic producten, wordt ons vaak verteld – gelukkig ten onrechte, zo blijkt – dat plastic folie onmogelijk te recyclen is. De realiteit is dat plastic folie van oudsher geëxporteerd wordt voor recycling, maar deze optie wordt steeds moeilijker gezien de strengere normen en beperkingen in het buitenland. Enorme hoeveelheden ervan worden naar de stortplaats gestuurd en, zoals de meeste zeilers maar al te goed weten, vervuilt veel te veel ervan de oceaan... en vervuilt het onze oceanen. propellers.

De maritieme industrie is een minnow in dit alles, maar sommige van haar praktijken, zoals het in krimpfolie verpakken van boten voor winteropslag, zijn plasticintensief. Er is ongeveer 14 kg plastic folie nodig om een ​​boot van gemiddelde grootte van 40 meter in te pakken. Alleen al in New England, waar 50 tot 80 procent van de half miljoen lokale boten wordt ingepakt, levert dit elk jaar minstens 3,750 ton plastic afval op en slechts een fractie daarvan wordt gerecycled. Een milieuorganisatie uit Newport, Rhode Island, VS, die zich richt op het verbeteren van de gezondheid van de oceanen, besloot hier iets aan te doen.

'Het is niet zo dat krimpfolie niet kan worden gerecycled', zegt Dave McLaughlin, uitvoerend directeur van Clean Ocean Access (COA). 'Er zijn simpelweg niet genoeg recyclingstromen beschikbaar'. Plasticfolie moet gescheiden van andere materialen worden gerecycled, legt hij uit, omdat wanneer het wordt gemengd met ander plastic, de verwerkingsmachines vaak vastlopen.

Aangezien dit soort materiaal buiten de maritieme industrie veel wordt gebruikt, begon het COA naar het grotere geheel rond dit probleem te kijken en schakelde 11th Hour Racing in om een ​​diepe duik te nemen in plasticrecycling, om een ​​haalbare en duurzame oplossing voor deze oceaangezondheid te onderzoeken. uitdaging.

De eerste fase van de subsidie ​​die door 11th Hour Racing aan het COA werd toegekend, bestond uit het inzamelen van krimpfolie-afval van lokale jachthavens om een ​​'grondstof' te creëren - een hoeveelheid plastic folie die groot genoeg is om het voor een recyclingbedrijf de moeite waard te maken om het te verwerken. Dat bleek het makkelijke stuk te zijn, met vorig jaar 6.4 ton plasticfolie ingezameld bij een paar lokale jachthavens en een doel om in 50 2021 ton op te halen. 'Het is gemakkelijk op te schalen', legt McLaughlin uit, andere industrieën, zoals lokale boerderijen en bouwplaatsen die er enorme hoeveelheden van gebruiken.'

De tweede fase van dit proefprogramma omvatte het verzenden van de ingezamelde plasticfolie naar de dichtstbijzijnde recyclingfaciliteit die het zou meenemen - in Illinois, vergeleken met een veel langere reis over de wereld naar China - maar na deze fase wordt het moeilijk. 'Veel fabrikanten zouden ons gerecyclede plastic kopen', zegt McLaughlin. 'Maar de meesten willen het mengen met 70 procent nieuw plastic.' Het is geen duurzame kringloop tenzij de eindproducten voor meer dan 50 procent uit gerecycled plastic bestaan, dus wordt er verder gezocht naar een geschikte fabrikant of een gemakkelijk verhandelbaar product dat het COA zou kunnen produceren.

'We kunnen niet teruggaan in de tijd, omdat plastic zoveel verbeteringen in ons leven heeft gebracht', zegt McLaughlin. 'Maar het brengt een enorme verantwoordelijkheid met zich mee, iets dat we aan het inhalen zijn en hopelijk niet te laat.'

Polystyreen
Alle plasticvervuiling is slecht voor de gezondheid van de oceaan, maar sommige soorten zijn veel erger dan andere. Een van de meest destructieve is polystyreen (piepschuim). Het valt niet alleen snel uiteen in stukjes die een perfecte hapgrootte zijn voor veel vogels en vissen, het bevat ook zeer giftige, kankerverwekkende styrenen en absorbeert gemakkelijk andere milieuverontreinigende stoffen. Dankzij een subsidie ​​van 11th Hour Racing kon een in het Verenigd Koninkrijk gevestigde natuurbeschermingsorganisatie, Fauna & Flora International (FFI), beginnen met het opsporen van de bron van polystyreenvervuiling. 'Onderzoek toont aan dat geëxpandeerd polystyreen een grotere toxiciteit kan hebben dan andere microplastics', zegt Hazel Akester, programmamedewerker voor mariene plastics bij FFI, 'en ook een groter vermogen om gifstoffen te aggregeren.'

'Er wordt enorm veel gebruikt in de bouw en in containers voor afhaalmaaltijden', zegt Akester, 'en er worden al grote inspanningen geleverd om die bronnen van vervuiling tot een minimum te beperken. Maar niemand keek naar het gebruik ervan in de maritieme industrie en we zagen een leemte die we konden opvullen.'

Polystyreen breekt snel af en wordt verspreid door de wind en drijft mee met de zeestromingen, waardoor het moeilijk is om de bron te vinden. Het onderzoek van FFI heeft echter enkele regionale trends geïdentificeerd. FFI heeft ontdekt dat heel weinig polystyreen dat in de oceaan wordt aangetroffen, afkomstig is van bouw- en afhaalcontainers, aangezien het meeste lijkt te komen van vissersdobbers, pontondrijvers en viskisten. Hoewel onbedekt polystyreen grotendeels lijkt te zijn uitgefaseerd door de aquacultuur- en pleziervaartindustrieën in het VK en delen van Europa, wordt het nog steeds veel gebruikt in andere sectoren, zoals de visserij, en in andere delen van de wereld.

Akester zegt dat het aanpakken van het probleem een ​​gezamenlijke aanpak vereist. 'We geven nooit de schuld', zegt ze, 'en de visserij- en aquacultuursector hebben een prikkel om dingen te vermijden die de kwaliteit van hun vangst aantasten, dus plasticvervuiling is een gebied van wederzijds belang.'

Een mogelijke oplossing is om als alternatief drijvers en dozen van polypropyleenschuim beschikbaar te stellen. Het kost misschien meer, maar dit materiaal is minder kwetsbaar en gaat dus langer mee dan polystyreen. Het is inerter en hoewel het gevoelig is voor UV-degradatie, is het gemakkelijker te recyclen.

De volgende stappen van het project dat FFI implementeert, zijn onder meer onderzoeken hoeveel microplasticvervuiling de waterwegen binnendringt door het gebruik van polystyreen in de maritieme industrie en zeilgemeenschappen, en het produceren van een analyse, een reeks aanbevelingen en een strategie om bredere interventies door bedrijven te informeren , NGO's en beleidsmakers over het gebruik van dit materiaal.

Spookuitrusting
Een ander goed voorbeeld van samenwerking met de visserijsector voor het behoud van de oceaan is het Global Ghost Gear Initiative (GGGI), dat een van de meest schadelijke vormen van afval in zee aanpakt: verlaten vistuig. Schattingen suggereren dat elk jaar 800,000 ton plastic vistuig verloren gaat of wordt weggegooid in de oceaan. Bovendien, ondanks dat ze verloren zijn gegaan, blijven sommige soorten netten en potten - gezamenlijk bekend als spookuitrusting - vissen, zeezoogdieren en schaaldieren verstrikken en verstikken onder het zeeoppervlak. Het onderzoek van GGGI bevestigt ook dat verloren kieuwnetten en kreeftenpotten meestal in perfecte staat blijven en dat elk volgend wezen dat in een pot verstrikt raakt, aas wordt voor de volgende.

GGGI bestaat uit natuurbeschermingsgroepen, multinationale visbedrijven, visserijministeries van belangrijke landen en verschillende certificerende instanties onder de 105 leden wereldwijd. Haar onderzoek heeft bevestigd dat spookuitrusting bijna nooit opzettelijk in zee wordt gedumpt. Het is eerder verloren doordat de uitrusting slecht is ontworpen en omdat vissersploegen het soms bij slecht weer moeten loslaten. Een andere, minder voor de hand liggende bevinding is dat enorme opeenhopingen van spookuitrusting voorkomen in "hotspots" als gevolg van onderzeese topografie, stromingen en wervelingen.

11th Hour Racing financiert een GGGI-project in de Golf van Maine, VS, om hotspots te identificeren met behulp van sidescan-sonar en om de spookuitrusting te herstellen met de hulp van professionele duikers en lokale vissersploegen.

'We hebben in 11 één grote spookversnelling verwijderd met 2018th Hour Racing', zegt GGGI-directeur Ingrid Giskes. 'We hebben dit project gericht op de Golf van Maine omdat het een hotspot is van spooktuig, we hebben gevestigde partnerschappen met andere organisaties in het gebied en de kreeftenvissers van de Golf van Maine wilden met ons samenwerken om het vistuig terug te halen.'

Naast het verwijderen van vistuig, wat een belangrijke beste praktijk is geworden voor toekomstige inspanningen, heeft het project discussies op gang gebracht tussen vissersploegen en andere belanghebbenden om manieren te vinden om het vistuig te verbeteren en te voorkomen dat het in de eerste plaats verloren gaat. Zo wordt momenteel een nieuw type slimme boei genaamd Blue Ocean Gear uitgeprobeerd om vistuig te allen tijde te volgen, inclusief vallen en netten die zich ver uit de kust bevinden. Deze boeien waarschuwen vissers voor hun nieuwe locatie wanneer het vistuig te ver is verplaatst, waardoor direct terughalen mogelijk is in plaats van doelloos zoeken. De plannen voor volgend jaar in de Golf van Maine omvatten het in kaart brengen van hotspots voor spookuitrusting met systematische onderzoeken en het verzamelen van nuttige bevindingen die elders kunnen worden gerepliceerd.

'De impact van de maritieme industrie is misschien klein in het grote geheel van verontreinigende stoffen', zegt Rob MacMillan, president van 11th Hour Racing. 'Wat echter opwindend is aan onze industrie, is dat het een uitstekende gelegenheid biedt om proefprojecten te creëren met materialen waar veel grotere industrieën op vertrouwen. Het recyclen van krimpfolie van de boten die deze zomer de havens van Rhode Island binnenvaren, is een bewonderenswaardig doel, maar zodra we andere industrieën erbij halen, zoals landbouw, scheepvaart en bouw, creëren we een aanzienlijke impact in onze gemeenschap die kan worden gerepliceerd door anderen.'

Klik hier voor meer informatie over 11th Hour Racing »

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in Seahorse Magazine en wordt met hun toestemming overgenomen. Ga naar om hun archief met gratis te bekijken artikelen te bekijken: https://seahorsemagazine.com/archive/2020-archives

Klik hier om een ​​abonnement te nemen op Seahorse tegen een gereduceerd tarief: http://bit.ly/SHMIN20