Cruiseschepen lijden ankerverliezen voor de zuidkust, zegt MAIB

Cruiseschepen die voor anker liggen voor de zuidkust hebben 'ankerverliezen' geleden, heeft de Marine Accident Investigation Branch onthuld.

Het dringt er bij kapiteins op aan om het anker op te heffen en hun schepen naar zee te brengen in plaats van het risico te lopen dat de kettingen scheuren in ruwe zee en windstoten.

MAIB zegt bezorgd te zijn over het aantal incidenten op zee waarbij de ankersystemen van cruiseschepen uitvallen en heeft een veiligheidsbulletin om de gevaren te benadrukken.

MAIB zegt dat dit een direct gevolg is van Covid-19, dat de internationale cruise-industrie tot een operationele pauze dwong en velen cruiseschepen die voor anker gaan aan de zuidkust van het VK voor lange tijd.

Incidenten deden zich voor terwijl cruiseschepen probeerden winterstormen te doorstaan. Een cruiseschip verloor binnen een week beide ankers.

De omstandigheden zijn veel slechter dan waar ze normaal gesproken voor anker gaan, zegt MAIB, in gebieden met aanzienlijke getijstromen en stromingen. Dergelijke operaties versnellen de slijtage van de verankeringsapparatuur en overschrijden in ongunstige omstandigheden de ontwerplimieten van de verankeringssystemen. Er zijn fouten opgetreden bij het verbinden van schakels, gemeenschappelijke schakels van ankerkettingen, D-schakels en over de ankerkroon waardoor de fukes verloren zijn gegaan.

Het vaakst gemeld, zegt MAIB, is het falen van de verbindingsschakels die twee beugels verbinden, vaak wanneer er een aanzienlijke hoeveelheid kabel uit was, in sommige gevallen wel 11 beugels aan dek. Hoewel het extra gewicht van de kabel kan voorkomen dat het schip het anker sleept, zal het in ongunstige omstandigheden ook de krachten vergroten die op de kabel en het anker werken.

In combinatie met het aanzienlijke gieren veroorzaakt bij harde wind en de kabel die ongebruikt in een kettingkast ligt sinds de laatste keer dat het einde voor einde was, is het niet verwonderlijk dat er verschillende storingen in de ankerapparatuur zijn opgetreden, zegt MAIB. Het probleem wordt nog verergerd wanneer de omvang van de kabel constant blijft, waardoor één enkel punt van belasting en slijtage ontstaat, bijvoorbeeld waar de kabel in contact komt met de trosleiding. De indicaties zijn dat ankerapparatuur faalde vanwege operationele problemen in plaats van fabricagefouten.

MAIB's veiligheidslessen

MAIB zegt dat er vier belangrijke stappen zijn die cruiseschepen kunnen nemen.

Operationele limieten voor verankering moeten voldoende voorzichtig zijn om ervoor te zorgen dat het weeganker niet te laat wordt achtergelaten, waardoor het risico bestaat dat de ankerapparatuur wordt overbelast. Als er harde wind wordt voorspeld, moet proactief worden opgetreden om tijdig een meer beschutte ankerplaats te zoeken of de zee op te gaan en het weer uit te rijden. Cruiseschepen moeten niet wachten tot het anker sleept of tot het grootste deel van de ankerkabel is uitgerold voordat het anker wordt gewogen.

Er moeten maatregelen worden genomen om de slijtage van de verankeringsapparatuur zo veel mogelijk te beperken. Wanneer de gelegenheid zich voordoet, moet het gebruikte anker worden gedraaid en moet de omvang van de kabel regelmatig worden gevarieerd om belasting op één punt te minimaliseren. Een voldoende ervaren bemanningslid moet ook regelmatig de toestand van de ankerlierrem controleren en de gebieden waar de kabel in contact is met het schip.

Terwijl ze voor langere tijd voor anker liggen, moeten alle wachters vertrouwen hebben in de acties die moeten worden ondernomen in geval van slepen of verliezen van een anker. Er dient een calamiteitenplan gereed te zijn voor uitvoering in geval van overvaren of herverankeren. Ook moeten wachtwachters en hoge officieren op de hoogte zijn van de rapportageverplichtingen aan de kuststaat in het geval van verlies van een anker, zodat indien nodig mitigerende maatregelen kunnen worden genomen.

Aangezien de beperkingen op de cruise-industrie versoepelen, zegt MAIB, moet er rekening mee worden gehouden dat deze periode van langdurig ankeren de levensduur van de ankeruitrusting mogelijk heeft verkort. Een volledige beoordeling van de toekomstige geschiktheid van de verankeringsuitrusting moet zo snel mogelijk of de volgende droogdokperiode worden uitgevoerd.

Sterkte van apparatuur

De sterkte van verankeringsapparatuur wordt bepaald door classificatieregels voor schepen en is bedoeld voor het tijdelijk afmeren van een schip in een haven of beschut gebied, zegt MAIB. Op goede grond moet de ankeruitrusting het schip kunnen houden tot een maximale windkracht van 48 knopen in 'vlak' water, maar dit vermindert tot maximaal 21 knopen windkracht in zeeën met een significante golfhoogte van 2 meter.

De International Association of Classification Societies (IACS) adviseert dat de verankeringsapparatuur niet is ontworpen om een ​​schip bij ruw weer voor volledig onbeschutte kusten te houden, of om een ​​schip te stoppen dat beweegt of afdrijft. In deze omstandigheden nemen de belastingen op de verankeringsapparatuur zodanig toe dat de componenten ervan kunnen worden beschadigd of defect kunnen raken vanwege de hoge energiekrachten die worden gegenereerd, vooral bij schepen met veel wind.

De hoofdafbeelding illustreert de grootte en het aantal cruiseschepen die voor anker gaan voor de zuidkust.