Plastic zorgt voor een nieuwe habitat voor kustsoorten in de oceaan, blijkt uit onderzoek

Oceaanplastic biedt een habitat voor een nieuwe gemeenschap van anders kustsoorten, volgens een nieuwe commentaar gepubliceerd in het peer-reviewed tijdschrift Nature Communications.

De auteurs rapporteerden dat kustsoorten groeiden op vervuiling honderden mijlen de zee in in de Noord-Pacifische Subtropische Gyre, beter bekend als de "Grote Pacific Garbage Patch." 

De wereld heeft minstens vijf van deze met plastic besmette gyres, of "vuilnisplekken", die bestaan ​​uit drijvend puin en microplastics. Gyres ontstaan ​​wanneer oppervlaktestromen plastic vervuiling van de kusten naar gebieden drijven waar roterende stromingen de drijvende objecten vasthouden, die zich in de loop van de tijd ophopen.

De auteurs van de studie, waaronder twee oceanografen van de Universiteit van Hawai'i aan de Mānoa School of Ocean en Earth Science and Technology, ontdekten dat deze nieuwe gemeenschappen van planten en dieren "aanzienlijke ecologische verschuivingen in het mariene milieu" zouden kunnen vertegenwoordigen. De gemeenschappen zijn "neopelagisch" genoemd - neo betekent nieuw en pelagisch verwijst naar de open oceaan.

De auteurs zeggen echter nog steeds niet te weten hoe algemeen neopelagische gemeenschappen zijn, en of ze zichzelf kunnen onderhouden. 

Wetenschappers begonnen na de Japanse tsunami van 2011 voor het eerst te vermoeden dat kustsoorten plastic konden gebruiken als leefgebied om lange tijd in de oceaan te overleven. wetenschappers ontdekten hele gemeenschappen van kustsoorten die de Stille Oceaan oversteken door te drijven op geïmproviseerde vlotten van tsunami-afval, van Japan naar Hawaï en de Amerikaanse westkust.

Voor mariene wetenschappers is het bestaan ​​van een neopelagische gemeenschap een paradigmaverschuiving. 

"De problemen van plastic gaan verder dan alleen inname en verstrikking", zegt Linsey Haram, hoofdauteur van het artikel en voormalig postdoctoraal onderzoeker bij het Smithsonian Environmental Research Center. "Het creëert kansen voor de biogeografie van kustsoorten om veel verder te gaan dan we eerder dachten dat mogelijk was." 

De auteurs van het onderzoek observeerden drijvend puin zoals verwarde visnetten, boeien, oude tandenborstels en drijvende waterflessen.

"De open oceaan was tot nu toe niet bewoonbaar voor kustorganismen", zegt SERC senior wetenschapper Greg Ruiz, hoofd van het Marine Invasions Lab waar Haram werkte. "Gedeeltelijk vanwege habitatbeperking - er was daar in het verleden geen plastic - en gedeeltelijk, dachten we, omdat het een voedselwoestijn was."

Wetenschappers schatten dat het cumulatieve wereldwijde plastic afval meer dan 26 miljard ton tegen 2050. Met zwaardere en frequentere stormen aan de horizon dankzij klimaatverandering, zeggen de auteurs dat ze verwachten dat nog meer van dat plastic naar zee zal worden geduwd. Kolonies van kustspanten op volle zee zullen waarschijnlijk alleen maar groeien. Deze lang over het hoofd geziene bijwerking van plasticvervuiling, zeggen de auteurs, zou het leven op het land en in de zee binnenkort kunnen veranderen.