Dood aan boord schokt zeiltrainingswereld

Bewerken: nieuwe informatie toegevoegd over het tragische incident - verklaring van de Gdynia Maritime University.

Een tragisch ongeval aan boord Dar Młodzieży heeft een student dood achtergelaten. Vroege rapporten suggereren dat Dar Młodzieży was op een eendaagse trainingscruise. Er waren ongeveer 150 mensen aan boord, waaronder universiteitsstudenten en middelbare scholieren. Volgens Pools nieuws (https://www.polishnews.co.uk/gdynia-a-tragic-accident-aboard-dar-mlodziezy-the-sailing-ship-returned-to-port/), het zeilschip keerde terug naar de haven van Gdynia waar vertegenwoordigers van de universiteit stonden te wachten.

Wereld Vandaag Nieuws zegt dat een jonge man van grote hoogte is gevallen. Dit, zegt de bron, werd bevestigd door een woordvoerder van de lokale Maritime Search and Rescue Service.

“Het is met droefheid en pijn dat we u informeren over de zelfmoorddood van een student van het West-Pommeren Centrum voor Maritiem Onderwijs en Polytechnisch Onderwijs in Szczecin tijdens zijn maritieme stage bij Dar Młodzieży”, zegt een verklaring van de Gdynia Maritime University.

“De stage, waaraan ook onze studenten deelnemen, begon met inscheping op het schip op 14 juli 2020 en zou eindigen op 12 augustus.

“Het onderzoek naar het overlijden wordt uitgevoerd door de politie en het parket. Vanwege het feit dat het om een ​​dodelijk ongeval ging, wordt de zaak ook onderzocht door de Maritime Accident Investigation Commission en het Ship's Emergency Team.

“Op uitdrukkelijk verzoek van de familie vermijden we speculaties over de geestelijke gezondheid van de student en de omstandigheden van zijn overlijden.

“We boden psychologische zorg aan de leerlingen en de bemanning van de cruiseschepen. Sinds gisteren zijn er psychologen, een priester, een opvoeder en de directeur van het Szczecin Centrum.

“Tot het onderzoek is afgerond, blijft het schip aan de kade. Studenten die besluiten hun praktijk voort te zetten, blijven aan boord. De rest die de cruise willen stoppen, keert vandaag terug naar Szczecin, zij zullen hun stage op een andere datum afronden.

"We betuigen ons medeleven aan de familie en alle nabestaanden en betuigen onze grootst mogelijke steun."

Dar Mlodziezy is eigendom van de Gdynia Maritime Academy en is sinds haar bouw in 1982. Haar naam betekent 'het geschenk van de jeugd' en ze verving het prachtige fregat Dar Pormoza die volgens hem al meer dan vijftig jaar toekomstige officieren van koopvaardij- en vissersvloten hadden opgeleid Zeiltraining internationaal. Ze siert de Tall Ships' Races met haar aanwezigheid op regelmatige basis gedurende ongeveer 25 jaar en heeft rond de wereld gevaren, waaronder de 200ste verjaardag van Australië in Sydney in 1988.

Wereld Vandaag Nieuws zegt dat het schip meer dan 100 meter lang is, met masten tot 50 meter hoog.

"Het spijt me te horen over het tragische ongeval aan boord van Dar Mlodziezy", zegt Lucy Grodie van de UK Association of Sail Training Organizations (ASTO, gevestigd in Gosport). "Dit soort ongelukken zijn zeldzaam op tall ships, ze hebben een zeer goede staat van dienst op het gebied van veiligheid door duizenden jonge mensen naar zee te brengen voor uitdaging en avontuur."

Maar het incident herinnert er op schokkende wijze aan dat, ondanks de grote vooruitgang op het gebied van veiligheid en training, er nog steeds tragische ongelukken plaatsvinden op grote schepen, hoewel het aantal klein is in vergelijking met de hoogtijdagen van de commerciële zeilvaart van het begin van de 19e tot het begin van de 20e eeuw.

Zoals Peter Cardy (liefdadigheidsanalist en al meer dan tien jaar vrijwillige wachtleider bij JST) aangeeft in zijn verkenning van ongevallen met opleidingsschepen, zeilschepen, een catalogus van rampen “Het is een triest maar constant feit dat over de hele wereld commerciële schepen vergaan, bemanningen verdrinken, worden verbrand of aan stukken worden geblazen zonder een zweem van interesse van de media. Laat een zeilschip in de problemen komen, vooral een met een bemanning van jonge mensen, het zal dagenlang de krantenkoppen beheersen.”

Hij is zich terdege bewust van de ongelukken tijdens het zeilen met tallships in de afgelopen decennia, waarvan hij er vele omschrijft als vermijdbaar.

"Veel waren mislukkingen van ontwerp, zeemanschap, onderhoud of zelfs gezond verstand, maar het was niet bekend op welk punt de mislukking kritiek zou worden", zegt Cardy.

“Verslagen uit de eerste hand verzamelen over hoe een noodsituatie zich ontvouwde, is traumatisch voor de verteller en legt blijvende psychologische littekens bloot, hoewel het essentieel is bij de voorbereiding op toekomstige incidenten. Maar op een gegeven moment na de formele processen zullen de meesters en overlevenden, als iemand erom vraagt, hun verhaal vertellen voor het welzijn en de veiligheid van anderen.

En het is in deze verhalen dat hij gemeenschappelijke elementen vindt.

Zoals het geval van Astrid. Ze werd gebouwd in 1918 en was een handelsschip dat na een 'kleurrijke' carrière in de jaren 1980 uitbrandde maar opnieuw werd opgetuigd als brik. Ze werd gebruikt als zeilopleidingsschip en als commercieel jacht onder Nederlandse vlag.

In juli 2013 begon ze stagiaires voor een reis van Southampton naar Kinsale om zich bij The Gathering Cruise aan te sluiten. De eigenaar bestuurde het schip. Na het verlaten van Oysterhaven bracht de baan het schip dicht bij de kust, waar goede fotomomenten zouden zijn.

Tijdens zeilhandelingen op kracht, bij matige wind en zee vielen de motoren uit en werd het schip op de rotsen gedreven. Er was een mislukte poging om een ​​Mayday te sturen, maar de volledige bemanning van het schip werd ongedeerd gered door de RNLI en de Kustwacht. Het schip was total loss.

De Irish Marine Casualty Investigation Board meldde dat er in de dagen voor het ongeval problemen waren geweest met waterverontreiniging van brandstof. Dit was de directe oorzaak van de motorstoring en daarmee de directe oorzaak van de aarding. Het rapport vermeldde ook onvolledige certificering van het schip, zijn veiligheidsuitrusting, de kapitein en officieren, samen met het logboek en andere documenten.

"Het zou leuk zijn om te melden dat dit het laatste ongeval was, maar dat is niet zo", zegt Cardy. “In de meeste jaren sinds het wrak van Astrid er heeft zich ten minste één verlies of ernstig ongeval voorgedaan met een zeilschip in de Noord-Atlantische of Europese wateren, waarvan niet alle officieel zijn gemeld of onderzocht. Sail Training International, Tall Ships America en de UK's Association of Sail Training Organizations zijn organisatoren van tall ships-evenementen in plaats van toezichthouders. Ze delen informatie, desnoods anoniem, en horen graag van ongelukken en welke lessen er uit geleerd en uitgezonden kunnen worden.”

Er waren schokkende overeenkomsten tussen Astrid en het lot van Maria Asumpta.

Ze begon haar leven rond 1858 als een transatlantische handelsbrik. Omgerekend naar stroom en gedemonteerd, werd ze gekocht door de zogenaamde China Clipper Society. In 1995, na een grote structurele en technische refit, verliet ze Swansea voor Padstow in het noorden van Cornwall.

Het maken van een close pass van Rumps Point voor het filmen en publiciteit begon ze te loeven. De motoren wilden niet starten. Ze raakte een rots en werd binnen een paar minuten in het volle zicht van de toeschouwers in stukken geslagen. Het schip verlaten werd bevolen maar niet gecoördineerd: reddingsvesten werden beneden opgeborgen en hoewel de reddingsvlotten opgeblazen werden, werden ze niet gebruikt. Drie mensen stierven. De meester werd voor de rechtbank berecht en gevangengezet, een zeldzame uitkomst in dergelijke gevallen.

Hoewel zeilschepen door regulering en technologie veiliger zijn geworden (zo is een bui vaak op de radar te zien en te vermijden, terwijl de weersvoorspelling enorm is verbeterd), blijft een zeilschip volgens Cardy complexer dan door een motor aangedreven schepen. Hoewel ze allemaal opereren in de twee vloeistoffen water en lucht, is het zeilschip afhankelijk van hun interactie en steekt het zijn mast omhoog in de wind en zijn kiel omlaag in de zee, waardoor oneindige variabelen in zijn doorgang worden geïntroduceerd.

Het is duidelijk wanneer de kapitein van een motorschip het vak op zeilschepen heeft geleerd en zich op zijn gemak voelt in een multidimensionale wereld, meent hij. De voordelen van kwalificerende zeetijd op zeilschepen zijn duidelijk voor de meeste maritieme naties ter wereld, maar blijkbaar niet voor het VK, waar cadetten moeite hebben om geaccepteerd te worden. En het VK blijft een van de weinige maritieme naties zonder een nationaal zeilschip.

Lees Peter Cardy's volledige verkenning van zeilschepen, een catalogus van rampen en Wat is er echt gebeurd in het beroep van £ 1 miljoen van JST?.