Wat is er echt gebeurd in het beroep van JST van £ 1 miljoen?

Verlegt de Jubilee Sailing Trust de grenzen van goed bestuur? vraagt ​​Peter Cardy (beroepsanalist van liefdadigheidsinstellingen en al meer dan tien jaar vrijwillige horlogeleider bij JST) terwijl hij de 'noodgeval'-oproep voor fondsenwerving verkent die de zeiltrainingswereld verbijsterd heeft achtergelaten.

Al veertig jaar brengt de Jubilee Sailing Trust (JST) mensen van alle niveaus naar zee in haar twee speciaal ontworpen zeiltrainingsschepen. Het is erin geslaagd om duizenden mensen in staat te stellen te zeilen ondanks handicaps die onmogelijke barrières zouden creëren in conventionele schepen. Zijn prestaties kunnen niet worden overdreven: het heeft de levens van zoveel mensen veranderd.

Maar op 28 juni 2019 lanceerde JST onverwacht een noodoproep van £ 1 miljoen. Het geld zou binnen een week nodig zijn, anders zou de liefdadigheidsinstelling zijn activiteiten moeten staken. Dit kwam kort nadat JST in een brief aan supporters had verklaard dat het goede doel het voorgaande jaar zelfs had gebroken.

In de jaarverslag gepubliceerd op 31 maart 2018 op de website van de Charity Commission, verklaarde JST dat "P&L volatiel blijft en onze kaspositie krap (maar beheersbaar)."

Geen van de openbare communicaties duidde op het drama dat zich zou ontvouwen.

Dus waar was de verrassende oproep voor?

Supporters en donateurs verwachtten dat hun donaties de toekomst van de Trust en zijn geliefde barkrukken zouden veiligstellen, Heer Nelson en Vasthoudend.

Hoewel in de aankondiging van de inzamelingsactie stond dat 'onbeperkte fondsen' nodig waren, werd er ook verwezen naar 'substantiële mechanische problemen op beide schepen' en trokken supporters hun eigen conclusies, goed of fout.

Genegenheid voor de Trust en zijn twee barkrukken zorgde ervoor dat de deadline werd gehaald en het doel werd overschreden, met veel kleine geschenken en enkele grote. De eerste reactie van JST was niet om aan te kondigen hoe het geld zou worden besteed, maar om een ​​werkgroep op te richten om te beslissen hoe de nieuwe middelen zouden worden gebruikt. Dit veroorzaakte meteen de nekken van supporters. Immers, gezien het feit dat het als een noodgeval werd aangekondigd, waarom duurde het zo lang om te beslissen hoe het ingezamelde geld zou worden besteed?

Begin juli 2019 verklaarde Duncan Souster, de toenmalige CEO van JST, enthousiast dat JST “gefocust zou zijn op het optimaal benutten van de steun en ervoor te zorgen dat we een mooie, sterke toekomst voor de Trust bouwen, kijkend naar de grootte van de vloot, hoe deze wordt ingezet en het soort werk dat JST doet.”

Hij vervolgde: "We moeten daarvoor goed nadenken over de strategie en ervoor zorgen dat we de vloot op de beste manier vooruit helpen."

De aanwijzing zat in het bedankbericht 'kijkend naar de grootte van de vloot', die uit slechts twee schepen bestond. Maar het was nog steeds verrassend voor veel supporters toen, kort daarna, de trustees aankondigden dat Heer Nelson moest worden ontmanteld. (Er wordt nog steeds geprobeerd een huis te vinden waar ze naast een statische attractie kan zijn; er zijn een uitgebreid activiteitenprogramma en een financieel model voorgesteld.)

Onderliggende problemen

De financiële moeilijkheid ontwikkelt zich al jaren volgens JST's eindejaarsrapport. De Trust werd opgezadeld met aanhoudende schulden van zijn heroïsche project in 2000, gebouw Vasthoudend. Gebouwd door een mix van bekwame scheepstimmerlieden en ongeschoolde vrijwilligers, zowel gehandicapt als valide, zijn er zoveel unieke aspecten aan het schip en de bouw dat om aan de voorschriften te voldoen, de kosten de schattingen ver overtroffen. Voortdurende fondsenwerving is essentieel geweest, maar heeft de onderliggende financiële kloof niet kunnen overbruggen.

In de afgelopen jaren Heer Nelson en Vasthoudend hebben elk een reis rond de wereld ondernomen om nieuwe markten en nieuwe inkomstenstromen te creëren, met name in de Antipoden. Misschien bij gebrek aan een klantenbestand en adequate marketing is geen van beide reizen financieel gelukt, en hebben ze ook een achterstallig onderhoud.

Als toevoeging aan deze uitdagende situatie, werd er misschien wel een ongepast managementmodel geïntroduceerd. Duncan Souster werd in 2014 aangesteld. Als CEO met een stadsachtergrond was hij destijds een trustee van het goede doel. Zo'n afspraak doet in de liefdadigheidswereld altijd wenkbrauwen fronsen, ook al is dat heel netjes gedaan. De wenkbrauwen werden nog verder opgetrokken door het salaris van 100 pond, uitzonderlijk voor een liefdadigheidsinstelling met slechts 3 miljoen pond omzet.

Een reeks goedbetaalde benoemingen in nieuwe hogere functies volgden, meer geschikt voor een onderneming dan voor een bescheiden liefdadigheidsinstelling. Tegen 2018 visualiseerde de liefdadigheidsinstelling een personeelsbestand van ongeveer 46, van wie slechts 18 zeepersoneel. De aantallen waren in verhouding veel groter dan bij andere liefdadigheidsinstellingen voor zeiltraining, en de middelen die aan schepen en kust werden besteed, waren omgekeerd.

Er kwamen signalen dat niet alles in orde was. Het zeepersoneel merkte op dat hoge salarissen aan de wal de norm waren geworden, maar hun voorwaarden waren weinig verbeterd, terwijl ze dagelijks persoonlijke verantwoordelijkheid namen voor het leven van grote aantallen kwetsbare mensen. Routineonderhoud geleden; zelfs veiligheid was soms ondergefinancierd. Het zeepersoneel had het moeilijk wanneer haven- en andere heffingen niet werden betaald. Volgens vrijwilligers en personeel, vroeger en nu, was er soms zelfs onvoldoende geld voor basisbenodigdheden zoals verf.

Geheimen onthuld en leiderschap omwenteling

Kort na afloop van het hoger beroep bleek publiekelijk dat de 'noodsituatie' was voorzien. De Trust verteldederde sector tijdschrift dat het in januari 2019 een ernstig incident (een episode die de levensvatbaarheid van de liefdadigheidsinstelling zou kunnen bedreigen) had gemeld aan de Charity Commission, en de Commissie in juni had bijgewerkt.

De borden waren er al die tijd, maar werden niet gecommuniceerd naar supporters.

"Onze financiële problemen zijn niet recent of plotseling, maar als een van de bestuurders, die persoonlijk aansprakelijk zou zijn als we ons niet verantwoordelijk zouden gedragen, weet ik dat we geen keus hadden", zegt Tom Stewart, JST Board of Trustees, op de Facebook-pagina van JST ( 3 juli), van het beroep. "We hebben hard gewerkt vanuit de schittering van Facebook om financiering veilig te stellen, om in contact te komen met de machtigen en rijken, en om onze schaarse middelen op een verantwoorde manier te beheren - niet werkeloos toe te kijken."

Na zo'n omwenteling werd algemeen verwacht dat de CEO en voorzitter van trustees zouden worden vervangen en inderdaad op 18 november Vertrouwen gerapporteerd dat de CEO begin december zou aftreden.

Hij wordt vervangen door Patrick Fleming, voormalig Director of Development bij de British Library. Fleming had gesolliciteerd naar de rol van Development, maar werd uitgenodigd om ook de rol van CEO op zich te nemen.

Speculatie stoppen

Er is geen informatie bekendgemaakt over de financiële pakketten voor de functie Development of CEO, maar JST heeft sterk gereageerd op opmerkingen en speculaties. Onder degenen die op zoek waren naar meer informatie was Colette Whelan, een langdurige supporter die herhaaldelijk de openbare verklaringen van JST over financiële en andere beslissingen in twijfel trok. James Crill, voorzitter van trustees, vertelde haar dat haar vragen niet langer beantwoord zouden worden. Hij beweerde dat de Trust niet verplicht was om meer bekend te maken dan vereist is door Companies House en de Charity Commission. Veel supporters zijn van mening dat ze, na zo gul aan de Trust te hebben gegeven, even genereus zou moeten zijn in het uitleggen van haar beslissingen en redeneringen.

Bij gebrek aan informatie zijn supporters en vrijwilligers tot hun eigen conclusies gekomen. Fred Normandale is een ervaren professionele visser, auteur en vrijwilliger van meer dan 20 jaar, die de loop van de gebeurtenissen krachtig had uitgedaagd. Hij kwam om mee te doen Vasthoudend in Lissabon, maar kreeg te horen dat hij niet zou mogen varen. Een defensieve verklaring over salarissen moesten namens de Trustees worden uitgegeven over vergoedingen, bonussen en onkosten.

Tijdens hun bijeenkomst in het najaar van 30 werd onder de andere 2019+ zeiltrainingsorganisaties in het VK wijdverbreide bezorgdheid geuit, dat de acties van de Trust de reputatie van zeiltraining in het algemeen hebben geschaad. Door te verschijnen als 'huilwolf' hadden ze het gevoel dat JST het water heeft vergiftigd voor echte noodoproepen. Er wordt aangenomen dat de reeks goedbetaalde benoemingen van de Trust de verwachtingen in de hele sector heeft vertekend. De onorthodoxe route naar de benoeming van de vorige en de nieuwe CEO wordt gezien als het verleggen van de grenzen van goed bestuur.

Dus wat is er echt gebeurd met het beroep van JST £ 1 miljoen? Een liefdadigheidsinstelling die door de jaren heen fantastisch werk heeft verricht en levens ten goede heeft veranderd, heeft een ongekende stortvloed aan goodwill ervaren. Maar of de nieuwe CEO het kan behouden, valt nog te bezien.

De Jubilee Sailing Trust weigerde commentaar te geven.