Water dwarsboomt America's Cup ETNZ terwijl het wacht om te strijden voor snelheidsrecord over land
De ambities van Emirates Team New Zealand om het door wind aangedreven wereldsnelheidsrecord over land te verbreken, zijn ironisch genoeg in de ijskast gezet omdat het zoutmeer waarop de poging moet plaatsvinden, onder water ligt.
Lake Gairdner, het doorgaans kurkdroge zoutmeer in Zuid-Australië, heeft momenteel ongeveer 50 mm water volgens ETNZ-piloot voor landsnelheid, Glenn Ashby. Als het droog is, creëert het uitgestrekte zoutmeer in Zuid-Australië natuurlijk een zeer snelle en vlakke landingsbaan.
Ashby bezocht het meer ter voorbereiding op het opzetten van de wereldrecordpoging.
“Drie weken geleden stond er 120 mm water in het meer. We gaan dus zeker de goede kant op”, zegt Ashby optimistisch. “Dit schuift ons programma zeker een paar weken terug, maar niets waar ik me nu al te veel zorgen over maak. We moeten alleen een beetje geduld hebben."
Zoals eerder gemeld door Marine Industry News, het team wilde in de tweede week van juli aan de slag in Australië.
ETNZ's meteoroloog Roger Badham houdt het meer, het weer en de atmosferische omstandigheden al maanden in de gaten en verwacht dat de snelheid van de waterverdamping zal blijven toenemen. In deze tijd van het jaar is het normaal om elke maand ongeveer 100 mm water te verdampen en naarmate de maanden dichter bij de zomer komen, zal dit alleen maar toenemen. Net als de wind verwacht de komende maanden met september en oktober de meest winderige maanden van het jaar op de locatie.
"De situatie waarin we ons nu bevinden met water op Lake Gairdner is buitengewoon abnormaal en historisch gezien zeldzaam - het is als een gewone zeilregatta waarbij 'de omstandigheden nooit zo zijn' zoals ze zeggen," zegt Ashby.
“Maar het water dat nu op het meer staat, is het resultaat van een enorme regenbui maanden geleden. We hebben dit jaar enorm veel regen gezien in Australië, zelfs deze week in Sydney. Dus het is allemaal heel ongewoon, maar we volgen het en hopen volgende maand op het meer te zijn en ons klaar te maken om Horonuku te laten vliegen bij de eerste gelegenheid die we krijgen. ”
Afgezien van het water, is het andere interessante voor Ashby het oppervlak van het zout, momenteel onder water, dat een hulp of een belemmering zou kunnen zijn voor de wereldrecordpoging.
"Het oppervlak van het zout is nu gewoon heel glad", zegt hij. "Er zijn niet veel onvolkomenheden, wat geweldig is, maar het heeft deze kleine zoutlagen bijna als gebroken glas. Als je op dit moment op blote voeten zou lopen, zou je je voeten absoluut aan flarden snijden.
“Dus ik weet niet zeker wat dat zou doen met de banden van het landjacht. Het kan echt goede grip en tractie bieden, of het kan de banden heel snel uitkauwen. Als dit oppervlak uiteindelijk opdroogt, kunnen we het landjacht aan de oppervlakte krijgen en kijken wat de effecten zijn.”
Dit betekent dat het bredere landsnelheidsteam tijdlijnen, plannen en werklijsten voor de betrokken mensen blijft aanpassen. ETNZ zegt dat Horonuku en de gecontaineriseerde werkplaatsen dagen verwijderd zijn van de haven in Adelaide. Het met water gevulde meer voelt dus als een resultaat in de zin dat Horonuku nog moet komen, achter het voorgestelde schema.
De missie van dit team is om het door de wind aangedreven snelheidsrecord over land van 202.9 kilometer per uur te verbeteren, dat in 2009 door Richard Jenkins aan boord van zijn Greenbird in de VS werd behaald. ETNZ werkt samen met composietspecialisten Southern Spars NZ (Auckland, Nieuw-Zeeland) en ontwikkelt het project sinds februari
ETNZ zegt altijd externe contracten te hebben aangevraagd om het ontwerpteam scherp te houden. Zoals MIN eerder gemeld, toen een onafhankelijk gefinancierd project ontstond om het windaangedreven landsnelheidsrecord te verbeteren, vond ETNZ bereidwillige ontwerpers, ingenieurs en walpersoneel om hun talenten op de proef te stellen, van de snelste op het water in de America's Cup tot de snelste op het land .
