Vendée Globe: update 8dec20

Pip Haas zou vanmorgen vroeg de lengtegraad van Kaap de Goede Hoop oversteken. Ze jaagt op Spaanse rivaal Didac Costa, slechts 12 mijl achter de brandweerman van Barcelona die aan zijn derde race om de wereld in vijf jaar tijd rijdt, allemaal aan boord van zijn Eén planeet - één oceaan (die het leven begon als Ellen MacArthur's) Ijsvogel meer dan 20 jaar geleden).

Zondagavond meldde Costa dat hij iets had geraakt waarvan hij dacht dat het een walvis was, hoewel er geen schade aan zijn boot was. Hij bracht niet alleen andere deelnemers op de hoogte via het racehoofdkwartier, maar zorgde er ook voor dat Hare - die in zijn kielzog vaart - op de hoogte was.

“Didac stuurde me gisteren een bericht om me te laten weten dat hij iets had geraakt. Het is heel fijn om hem erbij te hebben”, zegt Hare. "We houden contact. Het is geweldig voor mij om hem hier te hebben als snelheidsregelaar, maar ik ben niet van plan hem te laten gaan. “

Na een pijnlijke week in de Indische Oceaan te hebben doorstaan, vechtend om zichzelf, hun boten en uitrusting intact te houden in grote, woelige zeeën en zeer windstoten tot 35-40kts, raceleiders Charlie Dalin (Apivia) en Thomas Ruyan (LinkedOut) vinden eindelijk een snelle route naar het oosten op het voorvlak van een snel bewegend lagedruksysteem.

De negen boten die in het kielzog van Dalin en Ruyant voeren, werden ingehaald door het front dat 50 knopen had in rukwinden. Met enorme verwarde zeeën staat het racen stil en wordt zelfbehoud de belangrijkste uitdaging.

Hoor van schippers rond de race

Pip Hare leidt de Britten

“Dit zijn niet de omstandigheden waarin ik zou willen dat ik de Britse deelnemers aan de race zou leiden, maar te horen dat Alex Thompson en Sam Davies moesten stoppen, motiveert me echt om mijn best te blijven doen – zowel voor hen als voor mezelf.

"Ik kan me niet voorstellen hoe teleurgesteld ze moeten zijn en ik hoop dat we in 2024 allemaal weer aan de start staan."

Haas is nu ongeveer een kwart van haar race en op nieuw terrein voor haar.

“Terwijl we voor ons eerste zuidelijke lagedruksysteem mee rookten, waren mijn geest in radslagen en mijn maag zat in de knoop, denkend aan alle dingen die mis konden gaan op een boot die door de duisternis raast met golven die over het dek beuken.

“Deze boot is volledig blootgesteld, ik beweeg gewoon in de cockpit en vecht tegen constante muren van water. Dit is het begin van zes of zeven weken van het zwaarste zeilen dat ik ooit in mijn leven heb gedaan. Natuurlijk moet en zal ik angstig zijn, maar ik hoop dat het niet te lang zal duren. Ik ga mijn angst voor nu accepteren, parkeren, doorgaan met leven en dan over een week bekijken hoe ik me voel.

“Een van de ongelooflijke dingen van deze laatste raceweek is hoe snel het tempo van de race van dag tot dag verandert. Vorige week deze keer reed ik wat ontspannen maar snelle kilometers naar het zuiden, in T-shirt en korte broek die nog steeds in de handel waren. Vandaag spook ik langs de top van de ijsgrens in een zuidelijke bries die aanvoelt alsof hij rechtstreeks van Antarctica komt. De boot is gehuld in een natte, koude mist en ik ben begeleid door prachtige dolfijnen die in Medallia's boeggolf spelen.'

Miranda Merron wordt nog kouder

′′Na een prachtige nacht vol sterren zonder wolkje in mijn kleine weerzone, begint de wind terug te keren. Wij (de boot en ik) zitten momenteel in de 40e non-roaring maar daar zullen de komende weken volop kansen voor zijn.

“Het wordt veel koeler. Nog maar een paar dagen geleden brandde het dekbeslag bij aanraking onder de zon, en nu koelde mijn thee veel te snel af, zelfs in een isothermisch kopje.” (09.48 8dec.20)

Inhalen met de topverhalen van gisteren

Opmerking: om deze video's in Safari te bekijken, moet u ervoor zorgen dat Flash Player is ingeschakeld. Datums en tijden hebben betrekking op het moment waarop de media zijn gepubliceerd.