Trans-Atlantische reizen van reuzenhaaien
Onderzoekers van Queen's University in Belfast en Western University hebben voor de tweede keer bewijs van transatlantische beweging voor de bedreigde zeevis, reuzenhaaien, geregistreerd.
De studie, gepubliceerd in het Journal of Fish Biology, beschrijft alleen het tweede geregistreerde bewijs van transatlantische beweging voor de soort. Het laatste geregistreerde bewijs voor transatlantische beweging werd verzameld in 2008 toen een vrouwelijke reuzenhaai die was gemerkt met een volgapparaat, zich van de Ierse Zee naar de continentale wateren voor de kust van Newfoundland bewoog.
Het nieuwe bewijs bestaat uit beelden van een vrouwelijke reuzenhaai, vastgelegd door een onderwaterfotograaf voor de kust van Cape Cod, een ongelooflijke 993 dagen nadat het was uitgerust met een satellietzender op Malin Head, het meest noordelijke punt van Ierland.
De internationale samenwerking tussen Queen's University Belfast en Western University in Canada heeft het eerste bewijs opgeleverd in meer dan tien jaar dat de bedreigde reuzenhaai de Atlantische Oceaan oversteekt.
Emmett Johnston, PhD-student aan de Queen's University Belfast en hoofdauteur van het onderzoek, zegt: "Tot nu toe zijn meer dan 1,500 individuele haaien uitgerust met visuele ID of satelliettags in de Atlantische Oceaan, wat heeft geleid tot slechts een enkel record van transoceanische bewegingen, tot nu toe. . Dit nieuwe bewijs biedt onschatbare informatie om ons te helpen de bewegingen van deze bedreigde diersoort in een internationale context beter te begrijpen.”
Dr. Jonathon Houghton, Senior Lecturer van de School of Biological Sciences aan de Queen's University Belfast en senior auteur, zegt: "Als dit dier drie jaar nadat het in Ierland is gemerkt, aan de overkant van de oceaan verschijnt, benadrukt het dat we echt een internationale mentaliteit nodig hebben bij het zoeken naar om deze soort in stand te houden.”
Paul Mensink van Western University en co-auteur voegt toe: "In het tijdperk van big data is het verbazingwekkend hoeveel deze toevallige hernieuwde waarnemingen van individuele dieren ons kunnen vertellen over een hele soort."
