RAF maakt verbluffende foto's van Dalin (Vendée Globe-update 6 januari 21)

Tijdens het uitvoeren van routinematige verkenningen van maritieme patrouilles in de Falkland Conservation Zone, maakte de A400M van de Royal Air Force beelden van Charlie Dalin zeilen dicht bij de eilanden.

“Het grote zuiden is een bijzondere plek”, zegt Dalin. “Het is vijandig, er is altijd zee, wind, meer wind dan je denkt. De wind is zwaar, krachtig omdat het koud is. Het is een mengelmoes van gevoelens om in het midden van nergens te zijn, ver van enige beschaving. Ik sprak met een vissersboot aan het begin van de Indische oceaan, het was de enige die ik ontmoette in het hele zuiden.

"Dertig dagen lang heb ik geen teken van menselijk leven gezien. We vergeten ons leven voor het zuiden, net zoals we het leven voor de pandemie vergeten. Ik vergat het leven vóór de Zuidelijke Oceaan. De andere boten bestonden niet meer, het land bestond niet meer. Je bent in een eindeloze wereld van water.

“Het is uniek in de wereld om op een plek te zijn waar de astronauten het dichtst bij zijn. Op dit moment is het contrast zo groot als toen ik sprak met de vuurtorenwachter van de Hoorn, ik een Brits RAF-vliegtuig zag dat over me heen vloog, en nu verschijnt het maritieme verkeer weer. Het doet denken aan de film Waterworld. Het voelt alsof ik terugkom uit een waterwereld waar het land een fantasie was. Ik kom terug van een andere planeet. Ik heb dingen meegemaakt die ik nergens anders zou hebben meegemaakt, dat zal natuurlijk een invloed op mij hebben.”

Boris Hermann zijn grootzeil heeft vastgemaakt.

“Ik ben blij dat ik de Hoorn heb kunnen omzeilen, maar ik heb er nauwelijks iets van gemerkt. Ik was gewoon volledig gefocust op het repareren van mijn grootzeil.

“Het was ingewikkeld omdat het structureel was, ik moest daarboven twee lagen drogen en schoonmaken met 45 knopen wind, het was behoorlijk harig aan dek en ik veronderstel dat het goed bedoeld was, maar ik eindigde vandaag in de zon in de Atlantische Oceaan. En nu is het eindelijk geweldig om in de Atlantische Oceaan te zijn, zonneschijn, lichtere wind en blauwe luchten. En ik heb een grootzeil op en dat is gewoon geweldig.”

Hoor van schippers rond de vloot

Pip Hare bereidt zich voor op 12 uur intensief zeilen

Ze heeft haar stormfok klaar om te gaan als het weer onheilspellend begint te lijken. De zee bouwt zich op en ze zegt dat het moeilijk is om beneden op te staan.

Bekijk hoe ze haar proces beschrijft (09.43 6Jan21).

Miranda Merron kampt met technische problemen

‘Gisteren, vóór het vallen van de avond, de B&G de automatische piloot, die al weken vrijwel foutloos werkt, begon zich in de windmodus te misdragen en duwde het roer vier keer hard over elke kant elke keer dat de boot een beetje langzamer ging in de golven met een snelheid van meer dan 25 knopen.

“Het was zeer zenuwslopend, om nog maar te zwijgen van gevaarlijk toen de boot gevaarlijk dicht langs de ene kant naar beneden zwenkte om te crashen en de andere weg te vagen. Ik probeerde de kompasmodus die een tijdje werkte totdat hij hetzelfde begon te doen. Ik durfde niet over te schakelen naar de NKE omdat de kompaskoers die het weergaf, geen realiteit had voor magnetisch of waar, en ik wist niet helemaal zeker wat het zou doen. Het was te ruw om in de windmodus te gebruiken, omdat er een losse verbinding is of ergens in de lucht.

“Tijdens dit alles moest ik gijpen, wat inhoudt dat ik het voorzeil oprolde, met de wind mee ging en weer ontrolde aan de nieuwe kant om de druk van het grootzeil te halen en het en de lopers te gijpen zonder uit te roeien.

“Ik had maar tijd om de helft van het interieur te verplaatsen omdat de wind draaide. Het was behoorlijk druk om de boot in een rechte lijn te houden, met de wind mee, omdat de stuurautomaat niet vriendelijk was tegen de lagere snelheid en alle kanten op stuurde. Gelukkig was de wind een paar minuten gaan liggen, om direct daarna met een snelheid van 30 knopen aan te wakkeren. Natuurlijk was het midden in de nacht, maar het is hier nooit helemaal donker. Omdat ik niet had geslapen, hield ik een siësta op de vloer van de boot, waarbij de boot van tijd tot tijd wild rondzwaaide. Philippe Roger probeerde voor zonsopgang te helpen, maar het mocht niet baten. Bij het aanbreken van de dag nam ik contact op B&G en NKE voor de respectievelijke kwesties, en raak hout, beide pilots werken.

“Bedankt aan David van NKE voor de snelle oplossing van de kompaskoersbug, en aan Felix en het team van B&G voor hun probleemoplossing.

“Gemakkelijke omstandigheden nu, en gewoon proberen uit te werken hoe het vervelende dieptepunt dat over een paar dagen op komst is, aan te pakken. Het enige waar ik zeker van ben, is dat er voldoende landingsbaan is, ver van de verboden ijszone."

Bekijk de round-up van gisteren van race-organisatoren

Opmerking: om deze video's in Safari te bekijken, moet u ervoor zorgen dat Flash Player is ingeschakeld. Datums en tijden hebben betrekking op het moment waarop de media zijn gepubliceerd.