Ocean Safety MD: 'Veiligheid op zee mag nooit een afvinkoefening worden'

Alistair Hackett, directeur van Ocean Safetygaat over de risico's van een kostenbewuste industrie en hoe zeilers van veiligheid hun echte prioriteit moeten maken.

De afgelopen twee jaar waren turbulent voor de maritieme veiligheidsarena - zoals voor veel industrieën - maar de toekomst is positief, volgens Hackett. “Het kernprincipe van het bedrijf is altijd geweest om kennis te leveren, advies te geven, problemen voor klanten op te lossen en hoogwaardige veiligheidsuitrusting te leveren. We mogen nooit 'box shifters' worden van producten van gemiddelde kwaliteit – er is te veel product van gemiddelde kwaliteit in onze branche”, waarschuwt Hackett.

“Zoals alles in de wereld is veiligheidsuitrusting steeds kostenbewuster geworden”, legt hij uit. "Terwijl de regelgevingsnormen voortdurend verbeteren - wat geweldig is - ontdekken we dat meer mensen producten willen bouwen tegen de laagst mogelijke kosten die aan de regelgeving voldoen. En hoewel er in sommige delen van de industrie een duidelijke markt voor is, is dit veiligheidsuitrusting waar we het over hebben. We zouden als industrie in een positie moeten verkeren waarin we er constant naar streven om ervoor te zorgen dat alle kit die de industrie aan individuen levert, naar beste vermogen is, de hoogste standaard die mogelijk drijvend kan worden gebruikt.

“Dus je hebt binnen de industrie constant deze strijd om wat het goedkoopst is, maar wel afvinkt en wat eigenlijk het meest geschikt is voor de omgeving waarin het zal worden gebruikt. En onthoud dat we te maken hebben met producten die zeer, zeer zelden worden gebruikt.

'Begrijp me niet verkeerd. Je kunt veel beter de apparatuur hebben dan helemaal geen apparatuur - iedereen moet het budget afstemmen op zijn eigen wensen”, zegt Hackett.

Hoewel zeilers 'het vakje kunnen aanvinken' en fysiek de benodigde uitrusting aan boord kunnen hebben om deel te nemen aan een race, regatta of evenement, is dit het beste wat hun budget toelaat? En, cruciaal, hebben ze de tijd besteed aan het begrijpen van de apparatuur en weet de hele bemanning hoe ze deze effectief kunnen gebruiken?

Hackett (foto links) - en veel experts op het gebied van maritieme veiligheid - waarschuwen voor de risico's van zelfgenoegzaamheid van de consument, waarbij het publiek nooit gelooft dat er een noodsituatie op het water met hen zal gebeuren. Hoewel de overgrote meerderheid van de zeilers veiligheid bovenaan hun prioriteitenlijstje aan boord zal noemen, zegt Hackett dat de tijd die wordt besteed aan het leren over veiligheidsproducten, hoe ze moeten worden bewaard, gebruikt en ingezet, dit in werkelijkheid niet weerspiegelt.

“Ik heb veel discussies gehad met mensen die deelnemen aan de Fastnet-race, deelnemen aan luxe zeilraces of gezinnen die op een of andere grote bluewatertrip gaan en als je met hen over veiligheid praat, zullen ze zeggen dat het goed is op de top. En toch, in werkelijkheid, als ze net £ 25,000 hebben uitgegeven aan nieuwe zeilen en £ 15,000 aan veiligheidsuitrusting, kan ik je garanderen dat de bemanning veel meer tijd zal besteden aan het leren gebruiken van hun nieuwe zeilen om het jacht te laten gaan sneller dan ze zullen doen bij het oefenen van man-over-boord en andere veiligheidsoefeningen.”

“Dat is weer waar het in de categorie 'het zal mij niet gebeuren' valt. En zo beland je in dit scenario waar je constant probeert mensen te overtuigen om zoveel mogelijk interesse te hebben in maritieme veiligheid, omdat je ervoor moet zorgen dat ze begrijpen dat zij het gewoon kunnen zijn die in de zee tegen een container aanbotsen midden van Christchurch Bay en de boot zinkt in twee minuten. En als dat gebeurt, is dat niet het moment om te leren hoe uw veiligheidskit werkt.”

Hackett spreekt uit ervaring - na zijn hele vroege leven te hebben gevaren en geracet, raakte hij volledig betrokken bij de offshore maritieme industrie in 1990 toen hij begon te werken voor Chay Blyth's The Challenge Business, en werd hij logistiek directeur voor alle vier de Global Challenge evenementen, die hebben geleid tot een samenwerking met het team dat verantwoordelijk is voor 51 rondvaarten over een periode van 16 jaar. In de rol werkte hij nauw samen met Ocean Safety als leverancier van veiligheidsprincipes voor evenementen, wat in 2006 leidde tot een natuurlijke vooruitgang in de maritieme veiligheidsindustrie. Als lid van het RORC Special Regulations Committee is hij ook lid van het World Sailing Safety Committee en tijdens zijn tijd bij Ocean Safety, Hackett heeft de laatste vier veiligheidstrainingen verzorgd Volvo Oceaanraces.

“Het is heel belangrijk dat mensen de wens hebben om te willen leren hoe hun veiligheidsuitrusting alles werkt, daarom zijn zaken als survivaltrainingen op zee zo belangrijk en is praten met mensen zo belangrijk.

“De aanschaf van de apparatuur is tien procent van het verhaal. De eigenaar en iedereen in de bemanning moeten begrijpen hoe die apparatuur werkt, wanneer ze moeten worden gebruikt, wat de implicaties zijn van het gebruik, enzovoort."

Ondanks dat veiligheidsuitrusting aan boord zelden wordt gebruikt, is Hackett van mening: “Het is de plicht van de industrie dat we allemaal ons best doen om ervoor te zorgen dat mensen de fijne kneepjes van het gebruik van veiligheidsuitrusting begrijpen. Want als we het toch moeten gebruiken, is dat niet het moment om de instructies te gaan lezen. Je moet het vanaf het begin goed begrijpen.”

Om de zaken vooruit te helpen en het consumentenbewustzijn en de maritieme veiligheid aan boord te vergroten, zegt Hackett dat er meer discussie en meer oefening nodig zijn. Hij noemt de reddingsvestcampagne 'nutteloos tenzij gedragen' van de RYA en RNLI als een enorm succesvolle boodschap die de houding ten opzichte van reddingsvesten veranderde.

“[De campagne] was gewoon ongelooflijk en heeft de houding veranderd. De interactie met de producten is zojuist door het dak gegaan, samen met het begrip van mensen over reddingsvesten en wat ze voor individuen kunnen doen. Combineer dat met organisatoren van evenementen en regelgevende instanties die zeggen: 'juist, je moet een reddingsvest dragen om dit te doen of je moet reddingsvesten hebben om dat te doen', en plotseling heeft de industrie een enorme toename gezien [in het gebruik van reddingsvesten op het water ]. En ook een enorme verbetering in het ontwerp van het product - want als mensen reddingsvesten moeten dragen, willen ze dat ze comfortabel zijn en er half fatsoenlijk uitzien. En ten tweede, omdat de regels zeggen dat ze ze moeten hebben en ze moeten ze onder bepaalde omstandigheden dragen, plaatst het hen in een positie waarin ze denken oké, nou als ik dit ding heb, moet ik het dragen, wat doe ik? heb ik er mee te maken? Hoe gebruik ik het? Wanneer gebruik ik het? Hoe zal het worden geïntegreerd met mijn geïntegreerde AIS-eenheid die erin is ingebouwd? Dus het bevordert alleen maar deze discussie en vooruitgang.

"We moeten ervoor zorgen dat er constant zulke campagnes lopen, zodat mensen begrijpen wat er bij maritieme veiligheid komt kijken", voegt hij eraan toe.

Hackett zegt dat de vrijetijdssector een aantal geweldige kansen heeft, aangezien eindgebruikers meer geïnteresseerd raken in hun behoefte aan veiligheidsuitrusting. Ontwikkelingen in reddingsvesttechnologie zullen doorgaan en hoe ze integreren met meer MOB-elektronica komt naar voren. “Als zodanig zal een persoonlijk reddingsvest technischer worden in ontwerp en gebruik. De noodzaak om altijd kleinere en lichtere producten te produceren zal er altijd zijn, dus we zullen blijven kijken naar nieuwe stoffen voor reddingsvlotten en dergelijke. Daarnaast is het belangrijk dat klanten altijd waar voor hun geld krijgen, dus kijken naar langere serviceperioden voor apparatuur is een interessant gebied, maar het is vaak moeilijk te rechtvaardigen vanwege de omgeving waarin de apparatuur is opgeslagen.

“Zoals de meeste industrieën is het beschermen van het milieu belangrijk en de opblaasbare producten die we gebruiken, gebruiken bijna allemaal grote hoeveelheden CO2 om ze op te blazen en de stoffen zijn voornamelijk op polymeer gebaseerd. Werken aan 'schonere' producten zal in de toekomst altijd voorop blijven lopen in de ontwikkeling.”