Een zeer interessante tweederangsrace

We vinden de Volvo Ocean Race als die fascinerende mix van avontuur en competitie, waar menselijk drama wordt verweven met tactische overwegingen. Maar de aandacht die de race krijgt, wordt niet universeel onderschreven, zoals deze Europese blogger verwoordt...

Oké, de titel is provocerend, maar het drukt mijn desillusie uit over hoe de Volvo Ocean Race (VOR) tweederangs is geworden. Waarom? Laat het me uitleggen.

Een eersteklas race wordt gespeeld met ultramoderne machines en met de beste racers ter wereld. We kunnen een parallel trekken met de F1 toen de auto's van vorig jaar verouderd en niet competitief waren, maar alle piloten, zelfs de langzaamste, waren de beste in autoracen en echt de crème de la crème onder de toppiloten.

De VOR wordt gereden op een ontwerp dat verre van state-of-the-art is. Ze zijn ontworpen door de laatste firma van de laatste editie die racete in aangepaste boten en de VO65's zijn langzamer dan de snelste VOR van die editie... zeven jaar geleden!

Onder de zeilers die met de VOR racen, zijn er enkele topracers, maar de meerderheid is verre van 's werelds beste offshore zeilers, en nu hebben we een punt bereikt waarop de regels zijn verbogen om een ​​voordeel te bieden bij het hebben van vrouwen in plaats van mannen.

Topracen wordt gedaan met het beste van het beste, of het nu mannen of vrouwen zijn, zonder enig voordeel te hebben in het hebben van vrouwen in de bemanning.

Denk aan de Vendée Globe waar bijna alle top solo-offshore zeilers aanwezig zijn en de boten zo geavanceerd zijn dat ze een laatste editie boot onmogelijk maken om de race te winnen. Laat de Groupama, de boot die twee edities geleden won, meedoen aan deze VOR-editie en hij zou de race winnen! Tot zover de modernste zeilboten.

Een ander belachelijk aspect van deze race zijn de nationaliteiten van de boot. Ze zeggen bijvoorbeeld: "Team AkzoNobel is een gloednieuw Nederlands oceaanraceteam .... zet de opmerkelijke erfenis voort van Nederlandse teams die deelnemen aan de race", maar ze hebben maar één Nederlander in de bemanning! Ver verwijderd van de Whitbread-geest waar naties het gevoel hadden dat ze boten hadden die hen vertegenwoordigden.

Er is zelfs een boot van de Verenigde Naties! Of een Amerikaans/Deense boot zonder Deen erop! Als we bedenken (zoals het normaal zou zijn) dat een boot om een ​​land te vertegenwoordigen ten minste de schipper moet hebben plus meer dan de helft van de bemanning uit dat land, alleen MAPFRE kwalificeert zichzelf als vertegenwoordiger van een natie: Spanje.

We vinden het interessant hoeveel bemanningsleden in deze race minimale offshore-mijlen hebben. Je kunt zeggen dat racen racen is, maar het vergt ervaring om dat soort intensiteit duizenden kilometers lang vol te houden, maar ook te weten wanneer je moet stoppen.

Kyle Langford, die vooral bekend staat om het trimmen van de vleugel voor een winnaar en verliezer van de America's Cup, had drie maanden voor de start nul offshore-mijlen, maar daar is hij een van de bemanningsleden van Team Brunel. Interessante tijden

Editie 2017-18: Ingeschreven teams – Schippers
• Team AkzoNobel (NED), Simeon Tienpont (NED)
• Dongfeng Race Team (CHN), Charles Caudrelier (FRA)
• MAPFRE (ESP), Xabi Fernandez (ESP)
• Vestas 11th Hour Racing (DEN/VS), Charlie Enright (VS)
• Team Sun Hung Kai/Scallywag (HKG), David Witt (AUS)
• Keer het tij tegen plastic (POR), Dee Caffari (GBR)
• Team Brunel (NED), Bouwe Bekking (NED)

Achtergrond: Racen met de ene design Volvo Ocean 65, de 2017-18 Volvo Ocean Race begint in Alicante, Spanje op 22 oktober 2017 met de finale finish in Den Haag, Nederland op 30 juni 2018.

In totaal zal de 11-etapperace 12 steden in zes continenten aandoen: Alicante, Lissabon, Kaapstad, Melbourne, Hong Kong, Guangzhou, Auckland, Itajaí, Newport, Cardiff, Göteborg en Den Haag. Er zullen maximaal acht teams strijden.

Verhaal en afbeeldingen met dank aan US Scuttlebutt