Industrie-inzicht: afgedankte schepen – tijd voor actie?

Afgedankte boten – en wat ermee te doen – zijn meer dan een dringende zorg. Ze zijn een kleine, maar meedogenloze milieuramp die langs onze kusten sluipt...

De European Boating Industry (EBI) heeft onlangs een artikel* geschreven, waarin wordt gesteld dat het de leidende discussies zijn. Maar is er nog tijd voor discussie? Luke Edney, communicatiemanager voor Boatbreakers, waarschuwde ook voor veel gepraat en te weinig actie Marine Industry News (Feb 2020). De scheepvaartindustrie, zei hij, had last van scheve schouders als het gaat om afgedankte boten, en wat nodig was, was een "gemeenschappelijk plan en een sterke voorsprong" om te voorkomen dat de Britse kusten een "stortplaats" zouden worden.

Destijds had British Marine het einde van zijn levensduur op zijn Nationale Agenda 2020 en zei dat een van zijn doelstellingen voor 2019-20 was om 'een nieuwe milieuroutekaart te creëren die een up-to-date structuur zou brengen in zijn benadering van belangrijke kwesties zoals luchtkwaliteit, verontreinigingsbeheersing en afgedankte schepen”. En terwijl die routekaart is gepubliceerd, zegt Edney dat hij nog steeds wacht op iets dat zegt wat er daadwerkelijk gaat veranderen. 

En wat nog erger is, hij voorspelt dat het probleem exponentieel zal toenemen. "Een van de meest voorkomende gesprekken die we hebben met oudere booteigenaren is dat covid de laatste druppel is geworden in hun beslissing om hun boot te slopen", zegt Edney. “Iedereen is al maanden weg van zijn boot, maar de rekeningen moesten nog betaald worden. Zelfs nu met het opheffen van beperkingen en algemeen beschikbare vaccins hebben veel eigenaren besloten hun verliezen te beperken.

“Ik denk dat het redelijk is om te zeggen dat veel booteigenaren in het VK tot de oudere doelgroep behoren. Dus om zoveel mensen hun boten te zien verlaten vanwege de pandemie is een schande. 

“Een andere grote trend lijkt te zijn dat mensen voor het eerst boten kopen. Omdat vakanties dit jaar bijna onmogelijk zijn, beginnen mensen met varen.”

Terwijl Edney deze golf van nieuw gevonden enthousiasme verwelkomt, vraagt ​​hij zich af of mensen zullen blijven hangen of verdraaien als er weer een buitenlandse vakantie op het programma staat. Zeker als die nieuwe booteigenaren zich verplichten tot dure liggelden. EBI's secretaris-generaal, Philip Easthill, schat dat het aantal boten dat daadwerkelijk beschikbaar is voor ontmanteling, in de hele EU, 30-40,000 per jaar is. "95 procent van het Europese botenpark bestaat naar schatting uit composieten, ook wel FRP genoemd", zegt Easthill. “Dit materiaal zorgt ervoor dat boten langer meegaan... wat betekent dat er in de jaren 1970 veel composietboten zijn gebouwd die de komende jaren aan het einde van hun levensduur zullen komen. Hoewel er oplossingen zijn om composietboten te recyclen, zijn deze economisch niet haalbaar.”

Easthill zegt dat er een plan is om dit in Europa aan te pakken, en er wordt in de composietindustrieën gewerkt aan het vinden van gemeenschappelijke oplossingen. Daarbinnen belooft de organisatie een roadmap. “Tegen het einde van 2022 is de gezamenlijke doelstelling van de Europese Commissie en EBI om een ​​routekaart op te stellen voor EU-actie op dit gebied. Het zal de hele levenscyclus van recreatieboten behandelen, van het omgaan met de bestaande voorraad boten tot ontmanteling en recycling, en het identificeren van de toekomstige duurzame composietmaterialen”, zegt Easthill.

Ross Wombwell, hoofd technische diensten bij British Marine, zegt dat de werkgroep aan het einde van de levensduur specifieke uitdagingen identificeert over hoe het VK een langetermijnstrategie kan beheren om het verlaten van schepen te stoppen en een nationaal toegankelijk, financieel levensvatbaar en ecologisch vriendelijke proces van demontage en verwijdering. 

Op tafel ligt, volgens de gepubliceerde British Marine roadmap, een nationale database voor registratie en eigendom van particuliere schepen, aangezien er momenteel geen verantwoordelijkheid is voor het verlaten van een schip; het ontwikkelen en creëren van goede voorzieningen voor verantwoorde verwijdering, recycling en hergebruik (waar mogelijk) voor afgedankte vaartuigen; en wetgeving om aansprakelijkheid en verantwoordelijkheid voor eigenaren van schepen op te nemen. Bovendien is er de drang naar een circulaire levenscyclus waarbij ingebouwde financiële tegenprestatie voor verwijdering deel uitmaakt van de kosten, ook voor kleine pleziervaartuigen zoals rubberboten en RIBS. Wombwell zegt dat er ook rekening wordt gehouden met bestaande onderzoeksprojecten, ervaringen met programma's van andere landen en betrokkenheid bij andere sectoren.

*Compositi Magazine, juni 2021 

Om het volledige artikel te lezen en een exemplaar van de MIN gedrukte editie te ontvangen, werkt u uw voorkeuren onderaan uw nieuwsbrief bij