Botsing om de overwinning van Thomson te dwarsbomen

Thomson leidde de transatlantische solorace van 3,542 zeemijl bijna vanaf het begin op 4 november bij Saint-Malo en naderde de Guadeloupe-archipel toen hij zich verslapte, waardoor zijn boot de rotsen op het noordelijkste puntje van het eiland Grande Terre raakte.

Om te voorkomen dat zijn boot verging, moest de 44-jarige matroos uit Gosport in Engeland zijn motor starten om weer in dieper water te komen. Hoewel hij de race wist te voltooien en als eerste in de 20-koppige IMOCA-klasse eerder op de dag over de finish kwam, kreeg hij vervolgens een tijdstraf van 24 uur van de racejury voor het gebruik van zijn motor.

Dit betekent dat het niet alleen zeer onwaarschijnlijk is dat Thomson nu de race zal winnen, maar dat hij ook waarschijnlijk uit de top-thee zal vallen met Paul Meilhat op SMA – de waarschijnlijke winnaar – Yann Eliès op UCAR-Saint-Michel en Vincent Riou op PRB allemaal in staat om te finishen voor zijn totale verstreken tijd met zijn penalty toegevoegd.

Een duidelijk enorm teleurgestelde en soms emotionele Thomson zette een moedig gezicht op zijn lot. De gronding die ogenschijnlijk slechts oppervlakkige schade aan de boeg, achtersteven en één vleugel aan stuurboordzijde van zijn boot veroorzaakte, kwam in de slotfase van wat een dreunende overwinning en zijn eerste raceoverwinning in zijn 20-jarige professionele carrière zou zijn geweest .

"Het is een echte schande voor mij en het team om in de positie te verkeren waarin we ons bevinden", zei Thomson, die derde en tweede werd in opeenvolgende solo-races rond de wereld in de Vendée Globe. “De jury heeft besloten dat ik een straf van 24 uur heb, wat betekent dat ik de race niet zal winnen. Hoe voel ik me daarbij? Nou, ik denk dat dat heel eerlijk is, want ik denk niet dat ik de race zou moeten winnen nadat ik Guadeloupe heb geraakt. ” Dit werd begroet met spontaan applaus van zijn publiek.

“Deze sport draait om details en in de laatste minuten kreeg ik de details niet goed. Zoals ik al zei, om gisteravond op de rotsen aan de grond te staan, voel ik me heel gelukkig om hier met de boot te zijn en er is heel weinig mis mee - een paar gaten, maar ik heb hier op eigen kracht gevaren, dus ik voel me heel gelukkig, "Thomson toegevoegd.

Terwijl hij zwaaide met een stuk rots dat hij in de boot moet hebben gevonden en waarvan hij zei dat het een herinnering zou zijn aan zijn aanvaring met Grande Terre, legde Thomson uit dat hij was gaan slapen, wetende dat hij spoedig in de buurt zou komen van een gijppunt voor de kust. Een polshorloge dat hij draagt ​​en dat is ontworpen om hem een ​​elektrische schok te geven om hem wakker te maken, ging echter niet af omdat het leeg was en hij sliep door het audioalarm heen.

“Ik heb doorgeslapen – ik hoorde het niet – en toen ik wakker werd ging het alarm af en was de boot vreemd,” zei Thomson. “Ik ging aan dek en ik kon Guadeloupe zien – ik wist niet dat het Guadeloupe was – ik kon niet begrijpen wat er gebeurde totdat ik naar de kaart keek en toen zag ik dat ik op Guadeloupe was…haha…ik was aangekomen !”

In zijn hachelijke situatie en het feit dat hij moest uitleggen wat er gebeurde, had Thomson kunnen worden vergeven dat hij worstelde om zijn kalmte te bewaren, maar hij deed dat en niet alleen sprak hij vloeiend, maar salueerde hij Meilhat die in dat stadium nog ongeveer 150 mijl te gaan had op een boot die geen folies.

'Ik hoop dat Paul zal winnen,' zei Thomson, zijn stem even krakend. “Weet je, hij heeft echt een geweldige race gereden op een boot zonder foils en ik kijk ernaar uit hem morgen te verwelkomen. Hij zou de winnaar moeten zijn.

'Voor mij,' vervolgde hij, 'kan ik alleen maar leven en leren – het is het land van de harde klappen, zoals we in Engeland zeggen. Je moet proberen sterk te blijven; je moet leren, je moet beter zijn en uiteindelijk wilde ik deze race natuurlijk winnen. Maar het doel is om de Vendée Globe te winnen en ik denk dat ik in deze race heb bewezen dat ik de Vendée Globe kan winnen.”

Dus Thomson's laatste wedstrijduitje in dit spectaculaire Hugo Boss-jacht is tot een zeer onbevredigende conclusie gekomen. De Brit stormde bij de start Saint-Malo uit en nam vervolgens een eenzame koers naar het noorden van de vloot die typisch moedig was en daarna nooit meer achterom keek. Hij duwde bijna de hele weg hard en zette een tempo dat niemand anders kon evenaren. Nu ligt zijn focus op zijn nieuwe boot die volgende zomer aan zijn team wordt geleverd.

Elders op de renbaan is de Franse zeiler Lalou Roucayrol die kapseisde in zijn Multi50, Arkema, ongeveer 1,000 mijl ten oosten van Guadeloupe, nu veilig opgepikt door Pierre Antoine wiens Olmix de Rhum Multi-klasse leidt.

Ondertussen is Erwan Le Roux op FenêtréA-Mix Buffet de tweede Multi50-schipper die de race finisht achter klassewinnaar Armel Tripon op Réauté Chocolat.

Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan is de vrouwelijke schipper Claire Pruvot op Service Civique gered door een vrachtschip nadat ze erin was gecrasht, waarbij haar Class40-jacht ongeveer 460 mijl ten westen van Kaap St Vincent ernstig werd beschadigd. Er wordt gezegd dat ze veilig en wel is.

Evenement details – Ranking – Tracker – Facebook