Sail GP: twee neer en wat weten we?

De tweede van de vijf fasen van de ZeilGP seizoen eindigde in San Francisco met hetzelfde podium als het eerste evenement in Sydney. Overwinning voor de Australiërs (Tom Slingsby) voor de Japanners (Nathan Outterridge) en de zichtbaar verbeterende Britten (Dylan Fletcher). Tip & schacht bespreekt het nieuwe circuit gelanceerd door Larry Ellison en Russell Coutts:

Na twee evenementen lijkt er een beetje een hiërarchie te zijn ontstaan, twee teams Australië en Japan beter dan de rest. De Britse boot verbetert, zoals blijkt uit het winnen van de eerste van de vlootraces op zondag in San Francisco. De resultaten die Bruno Dubois, teambaas van het Chinese team dat vierde werd in Sydney en vijfde in San Francisco, niet echt verbazen. Dubois, weet je nog, was teammanager voor Team Frankrijk in de laatste America's Cup en was CEO van het Volvo Ocean Race winnende Dongfeng-team.

“De Australiërs zijn het Oracle-team van de laatste Cup, de Japanners zijn echt een mix tussen Team Japan en Artemis. De Engelsen zijn erg sterk, met Dylan Fletcher die een goede allrounder is, Chris Draper, die ook van Team Japan komt. Deze teams hebben veel mensen die sterk waren in de laatste Cup en ze kennen deze boten goed."

De finales waren beide een duel tussen Australië en Japan. En telkens is de Finale gewonnen door de Aussies. Dat kan nog een verrassing zijn, erkent de Franse coach Philippe Presti, die met de Aussies werkt: “Het zou logisch zijn geweest dat Nathan (Outterridge) vooraan op de ranglijst stond, want hij zeilde de laatste America's Cup als stuurman en hij is echt de man die deze nieuwe F50 heeft ontwikkeld samen met dezelfde groep als bij Artemis, hij is duidelijk degene met de meeste ervaring op dit type boot.”

Franck Citeau, coach van het Franse team, zegt over Outteridge, de Australische schipper die voor het Japanse team vaart: “Voor mij is de meest getalenteerde Nathan Outterridge die lijkt te doen wat hij wil met de boot, hij doet het precies, maar hij heeft de neiging om te veel te doen in vergelijking met Australiërs die echte metronomen zijn, heel regelmatig, heel consistent.”

Achter deze top twee maakten de Britten en de Amerikanen een goede indruk op de wateren van San Francisco, vooral de Amerikanen die, na als laatste te zijn geëindigd in Sydney, de vierde plaats in hun thuisland innamen: “Ik had ze niet verwacht op deze zo snel waterpas, vooral op wateren zoals die van San Francisco”, merkt Presti op. Hij zegt dat dit deels te wijten is aan de wijzigingen in de "flight control" -tool die nu een beetje gemakkelijker te hanteren is. Hij denkt dat sommigen, waaronder de Britten, die in staat waren om te werken aan de enige simulator die beschikbaar was voor teams in Londen, hun spel sneller konden verbeteren.

“Nu kan de stuurman zich concentreren op het sturen omdat het de vluchtleider is die dat volledig doet, het stelt hen in staat om de stuurman echt te bevrijden van dat deel van het werk, hij hoeft niet langer driedimensionaal te beheren en kan gewoon sturen terwijl hij een beetje doet van tactieken om de boot goed te positioneren. We hebben ons nu ook in deze configuratie opgesteld, maar Tom (Slingsby) neemt de controle in de manoeuvres, de Japanners doen dit iets minder. De anderen doen het helemaal niet, ieder werkt aan zijn sterke punten aan boord. De trainingsperioden zijn zo kort dat het moeilijk is om van modus te veranderen.”

Met slechts vier dagen training voor het evenement in San Francisco is het altijd dubbel moeilijk voor degenen die niet in de laatste Cup op de AC50's hebben gevaren - waarvan de F50's zijn ontwikkeld. Zelfs als de organisatie ervoor zorgt dat teams op dit inhaaltraject extra sessies krijgen toegewezen, zoals voor San Francisco voor de Amerikanen hebben gewerkt en nu voor New York aan de Fransen worden toegekend – of Cowes, zeggen de Fransen dat ze dat liever zouden doen dit op wateren die meer geschikt zijn dan de Hudson River.

“De Amerikanen hadden wel wat meer tijd om te trainen omdat ze voor het laatst in Sydney waren en het doel is om iedereen op hetzelfde niveau te krijgen, en we hebben ze veel vooruitgang zien boeken sinds Sydney. Zij zijn degenen die de beste overstag gaan van de hele vloot”, merkt Bruno Dubois op.

De Chinezen en de Fransen die, om de woorden Dubois te gebruiken, momenteel deel uitmaken van de 'tweede divisie' van de vloot. Franck Citeau erkent: “We kunnen de manoeuvres nog steeds niet aan zoals de anderen, vanwege ons gebrek aan training. Zelfs op de laatste dag in San Francisco was dat pas onze twaalfde zeiltocht, vergelijk dat met Nathan Outterridge die op zijn ... 270e was [als we AC50 en F50 optellen, Ed]. Tijdens de training als het spel open is, zijn we goed, maar zodra we racen, wordt het baangebied geperst en wordt het ingewikkeld. We hadden vier vliegende slagen op ongeveer zestig zetten, dat is niet geweldig, maar het is vooruitgang. ”

Franck Citeau is van mening dat het France SailGP Team op de GC32 Race Tour zou logisch zijn als ze extra geldschieters konden vinden om dit te ondersteunen. “We zijn niet van hetzelfde niveau als de Australiërs, we hebben nog steeds coördinatie van de bemanning nodig, om te binden en samen te werken en samen te leven, en zoveel mogelijk vliegtijd te delen. En tegen een redelijke prijs is er geen betere dan GC32. We gaan Macif of Gitana niet inhuren.”

Aan het Britse front zijn positieve veranderingen duidelijk, zoals Stu Bithell, vluchtcontroller, opmerkt: “Onze prestaties tijdens de eerste twee evenementen waren geweldig en het wordt steeds beter. Laten we niet vergeten dat Sydney voor het grootste deel van ons team de eerste regatta was in een hoogwaardige foiling catamaran. In San Francisco streden we na een goed trainingsblok met de besten, wat een bewijs was van de prestaties van ons hele team, niet alleen van de zeilers. In de toekomst moeten we onze beste manoeuvres consistenter maken en de gegevens opvolgen om veel kleine winsten te maken in de aanloop naar New York. Het racen is al zo dichtbij en het zal alleen maar dichterbij komen!”

Er waren 20,000 toeschouwers in San Francisco. Als er geen officieel SailGP-dorp in Sydney was vanwege het gebrek aan tijd om het te organiseren, was San Francisco op de goede weg met een dorp dat open was voor het publiek en een betalende tribune met 800 zitplaatsen langs een dok waarvoor de F50. Deloitte werd belast met het nauwkeurig tellen van het aantal toeschouwers en rekende op 20,000 toeschouwers gedurende de twee racedagen. Er waren 563 (betalende) toeschouwersboten officieel geregistreerd bij de organisator, goed voor 4,513 mensen. 1,486 tickets werden verkocht voor de stands en 600 gasten (partners) bezochten de VIP-ruimte genaamd de "Adrenaline Lounge", een model dat in Europa zal worden gerepliceerd: Cowes (10-11 augustus) en Marseille (20-22 september).

Verhaal en afbeelding met dank aan Tip & Shaft/SAIL RACING