Marine Industry Regatta rijdt weer
Ik herinner me dat ik erg blij was toen ik hoorde dat Ross Wilkinson de Marine Industry Regatta hard pushte.
Destijds was het precies wat het evenement nodig had en het lijkt te hebben gewerkt.
Toen we aan de regatta begonnen, duurde het even voordat we een normaal evenement werden. Maar toen het daar eenmaal was, hadden we een aantal uitstekende vloten.
Ik herinner me een jaar dat we 41 boten hadden. Een uitzonderlijke gebeurtenis.
En anderen waar we de hele weg hebben gelachen. Ik herinner me een begin waar meneer Webster precies de pin raakte.
Hij riep toen om een overstag, wat betekende dat Lorraine Curtis de tocht moest maken van de verdwijnende hoge kant naar de nieuwe hoge kant.
Helaas greep mevrouw Curtis op weg over het achterdek de Dan Buoy, in de verwachting dat deze haar gewicht zou dragen terwijl ze sierlijk over het achterdek huppelde.
Het deed niet…
Gelukkig bestuurde Alan Morgan een Zodiac-veiligheidsboot in ons kielzog, dus hij zag Lorraine haar neusduik maken in de Solent.
De heer Morgan en zijn bemanning visten haar eruit en legden haar terug op onze boot, die we in een overstag hadden gegooid om te vertragen, zodat we onze dolende hand weer aan boord konden verwelkomen.
We hebben genoeg droge kleren gevonden om mevrouw Curtis warm en droog te maken en ik denk dat ze die avond een prijs van een krat bier heeft gekregen om mee naar huis te nemen...
