Dee Caffari ontmoet de zeenimf

In oktober 2017 werden twee matrozen uit Hawaï en een hond door de Amerikaanse marine gered van hun zeilboot, 'Sea Nymph', 1000 mijl uit de kust van Japan, nadat ze bijna vijf maanden op zee hadden rondgedreven in hun beschadigde boot en ze hadden achtergelaten. hun schip in het proces.

Vier maanden later had Turn the Tide on Plastic, een boot die deelnam aan de zesde etappe van de Volvo Ocean Race van Hong Kong naar Auckland, een nauwe ontmoeting met het verlaten schip, dat drijvend en op drift in de Stille Oceaan blijft.

Turn The Tide on Plastic kwam dinsdagochtend UTC tegen de Sea Nymph, ongeveer 360 mijl ten oosten van Guam, en leverde deze drone-opnames en blog uit de eerste hand van wat ze zagen.

Schipper Dee Caffari stuurde de volgende blogpost over het incident:
Wat moet je doen als je een jacht ziet drijven zonder enig teken van leven? Nou, die vraag werd gisteren aan boord van Turn the Tide on Plastic gesteld.

We zeilden in het zicht van Brunel en door het weer zagen we een ander jacht dicht bij onze baan. We keken door de verrekijker omdat er geen teken op de AIS-software was en we namen contact op met de racecontrole. We belden de VHF zonder reactie en de racecontrole bevestigde dat er geen actieve SAR in het gebied was. We stuurden de drone samen met James, onze verslaggever aan boord, voor een nadere inspectie en om identificatie voor het schip te krijgen.

We verzamelden wat beelden en stuurden ze terug naar de racecontrole en ze bevestigden dat het schip het verlaten schip was, Sea Nymph.

Velen herinneren zich misschien een groot nieuwsbericht in de VS, afgelopen herfst, over de redding van twee vrouwen en een hond uit het schip op weg naar Hawaï. Nou, dit was dat schip al die maanden later.

Ze zat vrij laag in de boeg en haar grootzeil was over de kant gespoeld, maar de rest van haar zag eruit alsof ze een mooie cruiser zou zijn.

We bespraken een tijdje de bergingsrechten en schatten dat de racedirecteur ons geen verhaal zou geven als we haar tijdens het racen naar Auckland zouden slepen. Dus daar zit ze een gevaar voor de scheepvaart, een risico voor eilanden, riffen en atollen en gaat langzaam nergens heen.

We zijn dankbaar dat we haar overdag hebben gezien, want dit had een heel ander verhaal kunnen zijn als we haar 's nachts waren tegengekomen. Ze dreef achtersteven naar ons toe zonder dat er lichten of signalen werden afgegeven, we zouden haar op geen enkele manier hebben gezien.

Ik hoop alleen dat nu we de autoriteiten haar positie hebben gegeven, er een kans is om haar te redden of tot zinken te brengen om een ​​veel ergere ramp in onze oceanen te voorkomen. We vragen je om de oceanen niet met plastic te bevuilen en hier hebben we een heel jacht dat doelloos in onze oceanen drijft!