Dee Caffari onthult haar man overboord beproeving om medezeilers bewust te maken van veiligheid op zee

Als toegewijd pleitbezorger voor veiligheid op zee heeft de recordbrekende jachtvrouw Dee Caffari MBE details onthuld van haar eigen schokkende ervaring uit de eerste hand van overboord vallen tijdens een recente offshore-race, in de hoop dat haar verhaal de lessen zal benadrukken die voor het voordeel zijn geleerd van andere zeilers.

Dee, die zes keer rond de wereld heeft gevaren en de eerste vrouw is die alleen en non-stop de wereld in beide richtingen heeft gezeild, nam dit jaar deel aan de SoCal 300 oceaanrace van Santa Barbara naar San Diego die begon op 30 Mei toen het onvoorstelbare gebeurde en ze merkte dat ze de boot vanaf het water bekeek.

Dee, een van de negen bemanningsleden op een Santa Cruz 50, was de spinnaker aan het trimmen terwijl hij zat, met zijn voeten in, aan de hoge kant van de cockpit op een donkere nacht rond middernacht, met windstoten tot 30 knopen, ruwe zee en een boot snelheid tussen 16 en 22 knopen. Ze droeg een Ocean Signal rescueME MOB1 man-overboord apparaat met geïntegreerde AIS en DSC bevestigd aan haar Spinlock Vito Deckvest, maar was niet aan haar ketting vastgemaakt, ondanks de regel op de boot om 's nachts altijd vast te klikken.

Dee vertelde in haar blog: "We hadden een golf die ons in een grote windwaartse rol sloeg, ik herinner me dat ik naar de reddingslijnen achter me reikte om mezelf schrap te zetten. Toen we uit die windwaartse rol kwamen, begonnen we de andere kant op te hellen en begon de boot aan te snijden.

“Ik was de spinnaker zo soepel mogelijk aan het ontlasten om een ​​override te vermijden en om het roer te helpen de controle te krijgen en ervoor te zorgen dat ze het weer konden volhouden. Terwijl de boot bleef hellen, herinner ik me dat ik nergens mijn voet naar lij kon plaatsen om mezelf schrap te zetten. Op dat moment voelde ik mezelf vallen. Ik ging ervan uit dat ik op het lijwaartse zijdek zou landen met mijn rug tegen de reddingslijnen. In plaats daarvan had ik de reddingslijnen vrijgemaakt en voor ik het wist, bekeek ik de boot en alle actie vanaf ongeveer 20 meter afstand in het water.

“Ik wilde schreeuwen om ze te laten weten waar ik was en dat ik in orde was, maar ik werd door het water getrokken door het spinnakerlaken dat ik nog steeds vasthield. Ik besloot om te proberen voor het achterste kwartier van het jacht te schoppen. Tegelijkertijd zwaaide ik met mijn benen om te proberen me in het water te bewegen, de bemanning aan boord liet de spinnaker vallen en dreef de boot met de kop naar de wind om te vertragen. Deze actie vergemakkelijkte mijn beweging naar de achterkant van de boot. Hier kon ik de achterste stang van de preekstoel pakken en zag ik een bekend gezicht van een van de bemanningsleden.

“Toen de spinnaker eenmaal in het voorste luik was vastgemaakt, kwam de bemanning naar achteren en haalde me uit het water. Ik voelde de opluchting van de mensen om me heen en dit verhoogde mijn verlegenheid. Eenmaal op het achterdek kon ik mijn reddingsvest laten leeglopen om me meer wendbaarheid te geven en uiteindelijk mijn AIS-baken uit te zetten. Dit flitste heel fel, vertroebelde mijn nachtzicht en veroorzaakte ook veel lawaai op onze DSC VHF waarop mijn toestel was geprogrammeerd. Alles precies zoals u het wilt.”

In een poging om het bewustzijn over de beste veiligheidsuitrusting en -procedures te vergroten, heeft Dee toegegeven dat het helemaal haar schuld is dat ze zich niet aan haar ketting vastklampte. Ze benadrukt het vermogen en de training die de bemanning nodig heeft om snel te handelen voor een spoedig herstel, evenals een grondige debriefing na een noodsituatie om de nodige verbeteringen aan te brengen.

Dee heeft ook het belang benadrukt van het dragen van een man-overboord-apparaat, zoals de Ocean Signal rescueME MOB1, om de bemanning van de boot en andere schepen in de buurt snel te waarschuwen voor de locatie van het slachtoffer wanneer elke seconde telt, vooral in koud water.

Dee, die in het Operations Committee voor de RNLI zit, voegde toe: “Ik zou de Ocean Signal rescueME MOB1 zeker aanbevelen. Met een toenemend gebruik van AIS-monitoring is het een gebruiksvriendelijke en gemakkelijk mee te nemen eenheid die een grote impact heeft op de schermen van zowel de commerciële als de vrijetijdsmarkt. Het is gemakkelijk aan te passen voor automatische inzet door het opblazen van het reddingsvest en zelfs als u op zoek bent naar een eenheid die op zichzelf staat, past deze gemakkelijk in een zak zonder al te veel ruimte in beslag te nemen en uw mobiliteit te beperken.

“Ik had voor dit product gekozen omdat het klein en compact is en gemakkelijk in het reddingsvest past voor automatisch gebruik. Ik vind het ook leuk dat het AIS- en DSC-mogelijkheden heeft.

“Mijn recente ervaring in een offshore race was vanuit de positie van de man overboord. Iets waarvan je hoopt dat je het nooit zult worden, en ik had nooit gedacht dat ik dat zou zijn. Het eindresultaat is gelukkig, ik kwam terug aan boord, maar dit stelt me ​​wel in staat om vanuit mijn perspectief over het incident te spreken, wat zeer ongebruikelijk is. Ik denk dat het belangrijk is om mijn ervaring te delen, zodat het kan helpen om discussiepunten en lessen die kunnen worden geleerd, naar voren te brengen.'

Vorig jaar voltooide Dee de Volvo Ocean Race-schipper Turn the Tide on Plastic - de tweede keer dat ze een bemanning rond de wereld heeft geleid. In 2006 was ze de eerste vrouw die solo rond de wereld zeilde tegen de heersende winden en stromingen in en ontving de MBE als erkenning voor deze prestatie. Bezoek Dee's website op: www.deecafari.co.uk of zie haar Facebook pagina voor meer informatie. Voor Dee's volledige verslag van het man overboord incident, zie: hier.

Ocean Signal biedt een gratis vervangend baken voor alle eigenaren van zijn rescueME- en SafeSea-apparaten die hun PLB, MOB of EPIRB in een noodgeval activeren. Voor meer informatie over de redding ME MOB1 en andere Ocean Signal producten, www.oceansignal.com.