Benyon-recensie pleit voor sterk beschermde mariene gebieden

In juni 2019 kondigde de staatssecretaris een herziening aan om te onderzoeken of en hoe de sterkste bescherming voor zeegebieden, de zogenaamde Highly Protected Marine Areas (HPMA's), zou kunnen worden ingevoerd. De beoordeling werd geleid door Richard Benyon MP. Het ging in op de wateren waarvoor de Secretary of State verantwoordelijk is: de Engelse inshore en offshore, en de offshore-zones van Noord-Ierland.

De beoordeling beveelt aan dat HPMA's een essentieel onderdeel vormen van het UK Marine Protected Areas (MPA)-netwerk voor de bescherming en het herstel van het mariene milieu, en de overheid zou HPMA's binnen bestaande MPA's moeten introduceren.

Andere belangrijke aanbevelingen:

• HPMA's moeten worden gedefinieerd als gebieden in de zee die de bescherming en het herstel van mariene ecosystemen mogelijk maken. Ze verbieden extractief, destructief en afzettingsgebruik en staan ​​alleen niet-schadelijke niveaus van andere activiteiten toe
• HPMA's moeten een benadering van het hele gebied volgen, waarbij alle soorten en habitats binnen hun grenzen worden beschermd
• De overheid zou verplaatsing moeten erkennen in haar besluitvorming, en strategieën moeten invoeren om het gebruik van de zee te ondersteunen en te voorkomen dat er nieuwe problemen ontstaan ​​door het verplaatsen van druk naar andere delen van het mariene milieu.
• De overheid moet de principes van transparantie en vroege, continue betrokkenheid bij een reeks belanghebbenden bij HPMA-site-overwegingen aannemen
• De overheid moet ecologische principes gebruiken om HPMA's te identificeren en sociale en economische principes als secundaire filter gebruiken
• De overheid moet co-beheer aannemen om een ​​effectief beheer overeen te komen in samenwerking met zeegebruikers
• Proeflocaties moeten voldoende geografische spreiding hebben om nearshore-, inshore- en offshore-gebieden en verschillende regionale zeeën te bestrijken

"Onze zeeën zijn in een verarmde staat en het is moeilijk voor onze generatie om te begrijpen hoe overvloedig onze wateren ooit waren", zegt Joan Edwards, directeur van mariene bescherming bij The Wildlife Trusts. “Kabeljauw was ooit zo lang en breed als mensen lang zijn, en walvissen, dolfijnen en reuzenhaaien kwamen vele malen vaker voor dan nu. We moeten de zee laten zien waartoe ze in staat is. De publicatie van vandaag stelt een essentiële manier voor om marien herstel te bereiken. We willen echte ambitie van de regering zien met een verbintenis tot een HPMA-leveringsplan dat is overeengekomen vóór Wereldoceanendag in 2021.

“Bestaande beschermde mariene gebieden zijn beperkt in hun vermogen om habitats en dieren in het wild te herstellen, omdat hun taak om de natuur te beschermen zich slechts uitstrekt tot het handhaven van de status-quo. In deze gebieden worden slechts enkele van de meest schadelijke activiteiten voorkomen en zelfs dan nog slechts op enkele locaties.

“In zeer beschermde mariene gebieden zouden daarentegen alle schadelijke activiteiten, waaronder vissen, baggeren, bouwen en zeevissen, worden verboden. Door dit nieuwe type aanduiding kon de natuur zich goed herstellen. HPMA's kunnen worden gemonitord om ons in staat te stellen te begrijpen wat een bloeiende zeebodem en hersteld zeeleven werkelijk betekent. Ze zouden een lat kunnen leggen waartegen andere soorten beschermde gebieden kunnen worden afgemeten.”

De Wildlife Trusts zijn van mening dat HPMA's moeten worden aangewezen in elke regionale zee, zowel in de Engelse kustwateren als in de Engelse wateren, die een reeks habitats omvatten, zodat experts kunnen bestuderen hoe herstel werkt in verschillende ecosystemen.

"Toen de bodemtrawl in Lyme Bay in 2008 werd verboden, hebben we geleerd dat herstel in het mariene milieu kan plaatsvinden, en soms veel eerder dan wetenschappers voor mogelijk hadden gehouden", zegt Edwards. "Prachtige koralen van de zonsondergangkop bloeiden en roze zeewaaiers groeiden over het gebied. Door alle druk en schadelijke activiteiten weg te nemen, zullen HPMA's delen van onze zee de beste kans geven om te herstellen naar een zo natuurlijke en ongerepte mogelijke staat."

In mei 2019 kondigde de regering de oprichting aan van 41 nieuwe mariene beschermingszones (MCZ's) om een ​​netwerk van 91 MCZ's te voltooien. Met het doel kwetsbare en zeldzame habitats en soorten te beschermen, hebben deze locaties bijgedragen aan het rijke tapijt van MPA's in het VK. Dit was een vooruitgang in de richting van een 'ecologisch coherent' netwerk - een netwerk dat groot en goed verbonden genoeg is om een ​​scala aan habitats te laten gedijen. Goed afgedwongen HPMA's zouden in delen van deze gebieden kunnen worden aangewezen en de strengste vorm van milieubescherming bieden; ze zouden de gouden standaard voor bescherming worden, de eerste in hun soort in het VK.