Een zware dag zeilen voor de Moth-vloot

De Peler uit het noorden zorgde voor contrasterende fortuinen voor de 220 Moths-racedag 3 van de McDougall + McConaghy Moth Worlds 2017, georganiseerd door Fraglia Vela Malcesine.

Na een lunchpauze om boten te repareren en bij te tanken met meer pasta, werden alle vloten teruggestuurd voor een veel rustigere racemiddag, maar opnieuw hadden de windgoden van Garda andere ideeën.

Tegen 1600 uur stopte de zwakke middagbries voor de dag en bepaalde de alle belangrijke gouden, zilveren en bronzen vloten voor de Final-serie.

De groene en blauwe vloten werden vroeg op pad gestuurd voor een start om 0830 uur, maar een aantal deelnemers bleef aan wal om een ​​late beslissing te nemen over het al dan niet uitblijven van de eerste race van de dag.

De Blauwe vloot voer de meest zuidelijke koers van de pittoreske middeleeuwse stad Malcesine. Alleen de wind naar de renbaan bleek echter voor velen te veel. De Peler toeterde een goede 20 – 25 knopen met enkele steile golven.

Na ongeveer een uur begon de PRO met racen, maar slechts ongeveer 16 boten vertrokken op tijd. Enkele anderen sloten zich kort daarna aan om een ​​ronde te voltooien en een score op het bord te krijgen.

Voor de tweede race van de dag, race 4 van het evenement, werd de wind zachter tot in de tienerjaren, maar de omstandigheden waren nog steeds guur en moeilijk voor de zeilers op clubniveau.

Paul Goodison (GBR) ging verder waar hij gisteren was gebleven en voegde nog twee overwinningen toe om een ​​perfecte score te behouden. Hij werd hard geduwd, maar werd nooit echt bedreigd door een andere Olympische medaillewinnaar van GBR, Simon Hiscocks, die eindigde met twee uitstekende seconden.

Tom Offer van Rock Sailing Club in het Verenigd Koninkrijk werd ook beloond voor zijn volharding en voegde een 3,4 toe aan zijn score. Er waren goede prestaties voor enkele zeilers van de mastercategorie, teamcoach van de Americas Cup, Philippe Presti (FRA) eindigde de zware eerste race en werd 5e in de tweede.

Een andere zeiler van de Americas Cup, Francesco Bruni (ITA), kwam over het parcours en eindigde als 5e in de eerste race.

De Groene vloot richtte zich op op de noordelijke koers, waar het meer op zijn smalst is met de bergen aan weerszijden. De wind was hier vergelijkbaar met 20 – 25 knopen en met vervelende steile golven. Een aantal nachtvlinders rapporteerde begin jaren dertig bootsnelheden (knopen), vastgelegd op hun instrumenten.

Deze groep werd willekeurig volgeladen met rocksterren en bleek de meest dramatische van de dag te zijn. Nathan Outteridge (AUS) was tweevoudig wereldkampioen Moth en favoriet in de eerste race.

“Het was behoorlijk fris daar vanmorgen, we kregen midden 20 en grotere windstoten. Op de top van ons parcours was het vrij vlak, maar onderaan hobbelig.”

“Ik slaagde erin om de eerste race te winnen, maar in de tweede race had ik een pitch-paal in het midden van de onderste poort toen ik 2e of 3e was, en brak mijn mast, dus dat zijn twee DNF's in twee dagen van twee verschillende dingen, dus ik ren nu gewoon heel dicht over de boot.”

Scott Babbage (AUS), een andere topkandidaat en langdurig op het podium eindigende Moth-wereld, leed ook aan verdere breuken door een vang-mislukking. Zelfs de onverstoorbare huidige koning van het zeilen, Pete Burling (NZL), kreeg een aantal stacks te verduren omdat hij last leek te hebben van controleproblemen voor de wind. Pete eindigde 8 en 11 voor de dag.

Ben Paton (GBR) geniet meestal van de harde wind, maar nadat hij in de eerste race als 3e over de finish kwam, leidde hij race 2 toen een van zijn ruime biceps (armspieren) hem pijn deed, waardoor hij moest stoppen.

De opvallende zeiler van de gele groep was een andere 49er gouden medaillewinnaar en AC-zeiler, Iain 'Goobs' Jensen, die vorm en snelheid in overvloed vond om kaart 2,1 van de ochtendsessie.

“Ik kwam gewoon netjes rond, de boot werkte heel goed, het was absoluut een overlevingsdag, er waren grote golven en windstoten tot 26 knopen, dus het was eigenlijk wie niet zwom in de top Enkele."

“Een paar jongens hadden nieuwe folies op en we moeten er nog aan wennen, maar ik had de standaard kleine folies van Exocet op en ze gingen goed. Het was echt heel leuk, geweldig zeilen, sommige jongens die de Velocitek's aan hadden, registreerden topsnelheden van 32 knopen. ”

Ook van het zware werk genoot Arnaud Psarofaghis (SUI) met een 6,2. Emma Spiers uit Australië deed het goed om beide races rechtop te eindigen met een respectabele 19,23 en een van de lichtste en kleinste mothies, Josie Gliddon (GBR) eindigde 22,22 met haar omgezaagde tuig dat een waardevolle aanwinst bleek te zijn. Ongeveer 25 boten eindigden beide races van de groene vloot.

De gele en rode vloten verlieten de kust rond 1100 uur, tegen die tijd begon de wind af te nemen tot een meer beheersbare 12 - 15 knopen, aflopend tot 10 of minder voor hun tweede race van de dag. De golven waren ook gedaald, wat resulteerde in veel minder schade aan de boot en kapseizen.

Er waren 44 finishers in de eerste race en 50 finishers in de tweede race voor de Rode vloot op het meest noordelijke parcours. Het racecircuit zag er wat meer eenzijdig uit met de vloten die recht van de startlijn zeilden om de steile westelijke kustlijn van het meer te raken voordat ze zich vermengden met de lokale veerboten die langs de kust scharrelden, totaal verbijsterd door wat er om hen heen gebeurde.

Aan de voorkant deelde voormalig Moth-wereldkampioen, Josh McKnight (AUS), die zijn eigen Moth-ontwerp zeilde, de eerste plaats met Rob Greenhalgh (GBR) die eindigde met een 1,2 voor de dag.

Franco Greggi, een van de 5 boten uit Buenos Aires in Argentinië, was een van de uitstekende prestaties van de dag in de Rode vloot en vermengde zich met de leiders met een 3,5.

“Het was een heel moeilijke ochtend omdat je je mast en foils zorgvuldig moet kiezen, ik heb de kleinste foil gekozen die ik had en ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Mijn belangrijkste idee was om goed te beginnen waar geen boten waren en mijn snelheid te gebruiken om naar voren te komen. Er zijn veel topzeilers met veel snelheid, dus het was echt goed om bij de leiders te zijn. Ik ben heel blij dat ik in de top 30 sta.”

Een andere van de Korinthische zeilers, Dave Hivey (GBR), zette zijn goede vorm voort met een 7,3 om in de topgroep overall te blijven.

De gele vloot was de laatste die aan hun races begon, zeilend op de zuidelijke koers van Malcesine. Tegen de tijd dat ze begonnen was de Peler zo goed als verdwenen en ze renden in een veel rustigere 10 – 15 knopen met vlakker water. Tom Slingsby (AUS) vuurde nog een kogel af en een 7e om in het algemeen aan de leiding te blijven.

Collega Australische Laser Gold-medaillewinnaar Tom Burton eindigde als 4,2 en een derde Aussie, Harold Mighel uit Sydney, eindigde als 2e, maar met een slechte tweede race-finish van 26e. Corinthian, Rory Fitzpatrick, een van de vele mothies uit Ierland eindigde met een uitstekende 7 en 1 in de ochtendsessie.

De gele vloot was de eerste die werd uitgezonden voor de middagsessie in een lichte 10 - 12 knopen uit het zuiden en vlak water, maar na lang wachten verijdelden de weergoden het racecomité opnieuw en moest de race voor de dag worden ingekort.

Met 4 voltooide kwalificatieraces per groep, kunnen zeilers hun slechtste score weggooien. Dus de puntentabel aan het einde van de kwalificatie toont Paul Goodison (GBR) met een reeks kogels op de voet gevolgd door Tom Slingsby (AUS), met drie overwinningen en een weggegooide 7. Rob Greenhalgh (GBR) staat op de 3e plaats, Iain Jensen (AUS ) 4e en Josh Mcknight (AUS) 5e. Pete Burling (NZL) staat 15e en door schade staat Nathan Outteridge (AUS) op de 35e plaats. Om dezelfde reden zit Scott Babbage (AUS) in 41. Sommige reguliere clubmothies staan ​​​​in de top 20, wat een eer is voor hen in zo'n eersteklas veld als dit.

Annalise Murphy (IRL) is de beste vrouwelijke deelnemer en kwalificeerde zich gemakkelijk in de Gold-groep. Er is een cluster van vrouwen die tegen elkaar racen in de Silver-vloot. Emma Spiers (AUS) 102, Wakaka Tabata (JPN) 108, Josie Gliddon (GBR) 113 en Emma Gravar (SWE) 114.

Van de Masters zit Jason Belben uit Stokes Bay op een bewonderenswaardige 23e plaats, één plaats voor de lange tijd Moth-campagnevoerder Rob Gough uit Tasmanië, Australië. Phil Stevenson, de grootmeester van de vloot, zit comfortabel in de Silver-vloot op plek 133.

De twee Italiaanse broers Ferrighi leiden de categorie Jeugd (onder 23 jaar), Gian Marie kwalificeert zich als 18e en Stefano als 44e.

De Final Series of Racing begint morgen (vrijdag) voor Gold, Silver en Bronze vloten met een eerste start gepland om 1300 uur.

Racen staat gepland van 25 tot 30 juli.

Evenementdetails – Resultaten – Formuliergids - Facebook

Formaat: De kwalificatiereeks eindigt na twee dagen als er ten minste vier races zijn voltooid. Als er minder dan vier races zijn voltooid, wordt de kwalificatiereeks verlengd om ze te voltooien. Boten worden toegewezen aan Finals Series-vloten Goud, Zilver en Brons op basis van hun rang aan het einde van de Kwalificatieserie, waarbij ongeveer 33% aan elke vloot wordt toegewezen, naar boven afgerond als er een oneven aantal boten is. Boten met de beste Kwalificatie Series-ranglijst racen in de Gold-vloot, boten met de volgende beste Kwalificatiereeks-ranglijst racen in de Zilveren Vloot, waarbij alle andere boten worden toegewezen aan de Bronzen Vloot. Boten met een ononderbroken verbinding op het splitsingspunt worden opgenomen in de betere laatste serie Vloot, dwz. Goud niet zilver en zilver niet brons.

Bron: Johnny Fullerton